Waarom steeds het wiel opnieuw uitvinden, als je nog van alles hebt liggen in de oude doos…

“Het is 1999. Op een zonnige middag zitten Steven Trooster, Godfried Verstegen en Marc van Kollenburg met elkaar in de tuin. De drie kennen elkaar onder andere uit de als nachtkroeg bekend staande culturele studentenvereniging Diogenes. Onder het genot van een borrel brainstormen ze over de naam van hun nieuw op te richten website, een interactieve uitagenda. Het is Verstegen die hem uiteindelijk bedenkt: Ugenda, van Uw agenda. Of Uit agenda. Een doordenker.”

Zo begon vijf jaar geleden het artikel dat ik, destijds redacteur van de website, schreef naar aanleiding van het vijftienjarige bestaan van Ugenda. Ja, je hebt goed gerekend; inmiddels bestaat Ugenda al twintig jaar! Het is tijd om eens een duikje te nemen in de zeer gevarieerde krochten van de website, goed voor vele herinneringen aan uitjes of gesprekken met wat we inmiddels ‘makers’ noemen van mijn kant, en misschien wel een nieuwe ontdekking voor de lezer. Je hoeft ten slotte niet steeds opnieuw het wiel uit te vinden.

Een van de eerste stukken die ik schreef, ging nota bene over De geest moet waaien, behalve de titel van een boek van enfant terrible Johnny van Doorn, ook een literair festival, voortgekomen uit de Wintertuin in Arnhem, na 2014 omgedoopt in Nieuwe types. Kenmerkend voor Ugenda in die tijd, was dat we schreven over alle cultuur in de omgeving, dus ook die aan de overkant want heus, zo ver is dat niet en het kan geen kwaad ook daar eens nota van te nemen.

Zoals je dus in 2010 al kon zien, ging en gaat mijn belangstelling het meeste uit naar literatuur, dus daar heb ik ook het meest over geschreven. Uitzonderingen zijn bijvoorbeeld een review over het deprimerende stuk De onrendabelen door Oostpool en een aantal recensies over toneelstukken van Nijmeegs trots in bange dagen (ook al hebben ze geen subsidie gekregen) Kwatta. Ik nam dan mijn dochtertje mee, en zo kon je lezen wat een schoolkind vond van Mismuis (2012) of Perenbomen bloeien wit (2015).

Nieuwe culturele initiatieven worden nu nog altijd erg gewaardeerd binnen Ugenda, en zo mogelijk aangemoedigd middels een positieve recensie of een gezellig interview. Zo ben ik destijds meteen naar De Kaaij gegaan in 2012 en hebben we voortdurend de vinger aan de pols gehouden bij Vasim en Honig. Festivals werden ook goed door ons bezocht en gerecenseerd, zoals bijvoorbeeld de Music Meeting, waar ik in 2014 heen ging. Dat waren nog eens tijden.

En, even tot slot want ik gooi nu wel een hele grote bak oude meuk over je heen, de Nijmeegse (kinderboeken-)schrijvers, waar ik ook graag mee ging praten.Steffie van den Oord over haar fantastische historische boek Vonk, of Tineke Honingh, die trouwens meedoet aan leesclubs voor kinderen, georganiseerd door de onvolprezen Bibliotheek Gelderland Zuid.

Kijk eens hoe jong Marloes Morshuis nog was (45) toen ze debuteerde met Koken voor de keizer, dat meteen een groot succes was. Precies deze week (juni 2020 dus), komt haar (als ik het goed heb) vierde jeugdboek ‘Quotum’ van de persen bij Lemniscaat rollen, dus wie weet is het wel weer hoog tijd voor een interview… Houd uw lievelings-uitgaans-website in de gaten!