Cultuurquarantaine of quarantainecultuur?
De afgelopen week heb ik een flink aantal wc-papierrollen op de plank gelegd, een dragshow gezien, een filmquiz gedaan met vrienden, een aantal drukke winkels bezocht, ik ben in een druk restaurant geweest dat geen enkele keuring doorkomt, en ik ben ook wezen sporten. De eerste week van quarantaine mag ik wel een succes noemen.
Goed, ik ben een aantal keer de deur uit gegaan deze week. Ik heb, in overeenstemming met de richtlijnen van het RIVM, met één stel vrienden afgesproken om een spel te doen - daarbij nemen mijn vriend en ik onze eigen snackbakjes mee en een tube handcrème, omdat al dat handen wassen mijn handen tot mummiedroogtes brengt - en dat stel aangehouden als buitenhuiscontact. Ik let op, althans, ik doe mijn best, de ellebooggroet zit er in ieder geval al weken in. Verder ben ik naar de eierautomaat in Groesbeek geweest, en naar de bakker en supermarkt. Waar mogelijk op anderhalve meter afstand (met uitzondering van één keer: sorry mevrouw, ik hoop dat u het mij kunt vergeven, ik was al lang niet onder de mensen geweest) en zoveel mogelijk iedereen vermijdend en met ingehouden adem wanneer iemand binnen twee meter komt, bij iedere gangpadkruising links-rechts-links kijkend of er niemand binnen ademsafstand aankomt, en oplettend dat ik alleen dát aanraak dat ik wil kopen, opdat mij niets verweten kan worden.
Sociaal ben ik niet te noemen, de laatste weken. Maanden eigenlijk, ik begon namelijk net uit mijn jaarlijkse seizoensdepressiecocon te kruipen toen de maatregelen rondom het coronavirus me sommeerden toch maar binnen te blijven. En ik heb mij daar best goed aan gehouden. Zelfs mét de opsomming van hierboven. Hoe?
The interwebz
De dragshow kwam via Facebook op mijn pad; dragperformers hebben net als alle andere artiesten te maken met de maatregelen die getroffen zijn in de horeca. En sommige zijn digitaal gegaan. Zo kon ik voor een kleine vergoeding de eerste online Drag Quarantaine op YouTube bekijken vanaf de bank. En Drag Quarantaine is niet uniek te noemen. Veel culturele ondernemers en instellingen zijn nu drukdoende ons allemaal te voorzien van onze dosis sociaal en cultuur: zo heeft bijvoorbeeld Café Dollars een online ‘open mic’ gehouden, De Lindenberg levert bezorging aan huis en Theatergroep Kwatta zet zijn (jeugd)voorstellingen online. De films die in LUX draaiden of zouden spelen kun je op picl.nl online kijken voor een schijntje en de bieb heeft de BiebBoys, die iedere schooldag virtueel de kinderen meenemen op avontuur. Daarnaast zijn de e-books en luisterboeken nog steeds beschikbaar. Radboud Reflects heeft trouwens ook een groot arsenaal aan YouTube-films op het kanaal staan.
Zie je die digitale cultuurinjecties niet zitten? Dan hebben we nog een scala aan cafés, restaurants en andere horeca die nu maaltijden op bestelling leveren, of waar je een cadeaubon kunt halen die te gelde gemaakt kan worden wanneer het RIVM daartoe ‘go’ zegt. Ook verschillende winkels bieden cadeaubonnen of strippenkaarten aan om ze door deze ‘coronastop’ te helpen. Als je het je kunt veroorloven, zou je er ook over kunnen denken om het geld voor kaartjes van afgelaste evenementen ook niet terugvragen. Gebruik ze voor de nieuwe datum of gun bij definitieve afgelasting de organisatie dat ze kan blijven bestaan.
Zak patat
Samenkomen kan ook echt nog wel, maar het kost misschien wat meer moeite, of eigenlijk fysiek juist minder. De filmquiz die ik deed met wel zeven anderen? Via Zoom-videochat. Dat hectische, overvolle restaurant? Overcooked op de PlayStation met mijn vriend. Dat sporten? Boven op de overloop met mijn eigen suspension trainer en een intervaltrainingsapp op mijn telefoon. Voor burpees heb je niets nodig, Nijmeegse dans-, zumba- en yoga-instructeurs geven online les en ook zonder hen kun je genoeg. Heb je geen gewichten om mee te sporten? Wat dacht je van de pakken suiker of zakken aardappelen die je (al dan niet gehamsterd) hebt? Het gewicht staat erop. En als dat allemaal niet goed genoeg is, dan ga je naar diezelfde winkel als waar ik ben geweest, de naam rijmt op ‘vol punt kom’.
O, over dat wc-papier: ik heb laatst eindelijk een aantal plankjes op mijn toilet geïnstalleerd waardoor ik de voorraad die ik al lang had nu uit de kelder kon halen.
Steun iedereen die het nu nodig heeft; blijf thuis. Echt, mensen, er is thuis genoeg te doen.
Getagd onder
Maartje Wenting
Afgestudeerd aan de HAN (Geschiedenis en Staatsinrichting tweedegraads), voormalig docent Nederlands met een passie voor taal, cultuur, toneel, kunst en schrijven: actief en passief. Eigenaar van tekstcorrectie- en taaladviesbureau De Zwarte Pen.