Meligheid redt Alien: Covenant van totale vergetelheid ***

In de nacht van 17 op 18 mei vertoonde Cinemec Nijmegen Ridley Scotts laatste twee films in de Alien-serie: Prometheus en Alien: Covenant. In beide steelt Michael Fassbender als androïde David de show en speelt de alien uit de titel een ondergeschikte rol. Meligheid is wat het tweetal uiteindelijk van de ondergang redt.

Ik zeg het maar gewoon: Alien, Ridley Scotts meesterwerk uit 1979, is de Citizen Kane van de sciencefictionhorror. Toen de regisseur in 2012 met een voorloper op die film aan kwam zetten, getiteld Prometheus, waren de verwachtingen hooggespannen. Waarmaken kon de film die helaas niet; het verhaal was rommelig, de personages plat en kinderachtig en de connectie met de originele film vaag en verwarrend.

Keizersnede

Twee lichtpuntjes maakten Prometheus toch nog de moeite waard: een nachtmerrie-achtige keizersnede en het personage David (gespeeld door Michael Fassbender). Duidelijk was dat deze meer dan menselijke androïde iets sinisters in zijn schild voerde, maar wat dat precies was, bleef onduidelijk. In Alien: Covenant grijpt Scott zijn kans om die losse eindjes aan elkaar te knopen.

Covenant begint echter als moderne variant op de originele Alien. Het kolonisatieschip Covenant ontvangt tijdens zijn reis naar een verre planeet een mysterieus signaal. Uiteraard besluit de bemanning dit te onderzoeken, met al gauw de eerste dodelijke slachtoffers tot gevolg. Scott bewijst zich in dit deel als een geduldig verteller die toewerkt naar intense hoogtepunten. De middelmatige computereffecten en de nadruk op bloedvergieten vormen echter smetten. Ze doen de film aanvoelen als goedkoop en inferieur aan het origineel.

Schepping en vernietiging

Interessant wordt het pas als David opnieuw ten tonele verschijnt. De horror maakt plaats voor de grote thema's die in Prometheus behandeld werden: schepping en vernietiging. Maar wees gewaarschuwd: dat gebeurt op zo'n kitscherige en melige manier, dat het moeilijk is om niet in lachen uit te barsten. David is het type megalomane narcist dat als slechterik in de Power Rangers niet zou misstaan. Fassbender steelt de show op elk moment dat hij in beeld is, zonder twijfel, maar wel ten koste van elke mogelijkheid de film serieus te nemen.

Is dat erg? Niet echt. De Alien-serie valt eigenlijk al niet meer serieus te nemen sinds Jean-Pierre Jeunets Alien: Resurrection uit 1997 (en dan vooral vanwege deze scène). De vraag die beter gesteld kan worden, is: had deze film nou per se gemaakt moeten worden? Wie de macht heeft om te scheppen, heeft ook de macht om te vernietigen, dat is het thema van Scotts laatste twee Alien-films. Het zou de regisseur sieren dat idee serieus te nemen en de serie stilletjes ten onder te laten gaan. Orson Wells bleef immers ook geen melige vervolgen draaien op Citizen Kane.