Die (reuzen)perzik smaakt naar meer

Op zaterdagavond 13 januari werd de theaterzaal van de stadsschouwburg omgetoverd tot een magische plek waar de fantasie van het kind niet werd ingeperkt, maar waar het groene krokodillentongen kreeg om tot exceptionele groottes te groeien. Matzer Theaterproducties voerde namelijk hun versie van Roald Dahls De reuzenperzik (7+) op. Een mooie bewerking die de klassieker naar het nu probeert te halen, maar op dit vlak helaas soms net nuance mist.

Dahls werk vertelt het verhaal van James Henry Trotter. Nadat zijn ouders zijn opgegeten door een neushoorn moet James gaan wonen bij zijn tantes. Helaas zijn tante Spijker en tante Spons allesbehalve aardig… “Jij misselijk ondier”, “jij smerige lastpost”, “jij akelig creatuur”. Dit is wat ze James noemen in plaats van zijn echte naam. James zijn leven is vrij verdrietig en eenzaam, totdat een klein mannetje in de grond hem een zakje met magische, groene krokodillentongen geeft. Het kleine jongetje struikelt echter en laat de tongen op de grond vallen. Dit zorgt ervoor dat de dode perzikboom tot leven komt en een gigantische perzik doet laten groeien. Bovendien verandert een variatie aan insecten in een menselijke maat. Samen met deze insecten weet James een wonderlijke tocht te maken die ze naar New York brengt. Ondertussen komt James er eindelijk achter wat het betekent om vrienden te hebben en gelukkig te zijn.

Het breken van de vierde wand en een Amerikaanse muur

De opvoering van Matzer Theaterproducties houdt zich vrijwel precies aan de originele tekst van de Nederlandse vertaling, waardoor Dahls rijke taalgebruik prachtig naar voren komt. De smakelijke uitdrukkingen en grappen, geweldig voorgedragen door de acteurs (Marijn Klaver, Stijn Westenend, Jasper Boeke en Margo Verhoeven) zorgen voor menig hoorbare reacties van de kinderen in het publiek. Dit effect, in combinatie met het breken van de vierde wand door de acteurs, creëert een atmosfeer waarin de kinderen letterlijk deel uitmaken van de voorstelling. Hierdoor is de familievoorstelling daadwerkelijk een cadeau voor jong en oud.   

De bewerking wijkt echter op sommige vlakken af van het originele verhaal, door te refereren aan hedendaagse situaties. Zo wordt er meerdere malen – tijdens een iets te lang middenstuk – de plasticsoep genoemd, documenteert James zijn reis door te vloggen en wordt de opvoering beëindigd door te verwijzen naar de Amerikaanse politiek en een mogelijke imPEACHment van president Trump. Erg sensationele en relevante actualiteiten natuurlijk, maar je kunt je afvragen in hoeverre deze aanpassingen bijdragen aan het verhaal. Deze onderwerpen zijn zeer interessant voor de ouders in de zaal, maar missen subtiliteit. In plaats van ze tussen de lippen door te adresseren, raken op deze wijze het plot van het verhaal en de kinderen een beetje verloren.  

Het triomfantelijke kind

Hier staat echter tegenover dat Matzers opvoering wel gewoon boordevol met de fantasierijke personages en symboliek zit waar Roald Dahl bekend om is. De afschuwwekkende volwassenen, sympathieke ouderfiguren en natuurlijk het vindingrijke en zegevierende kind; herkenbare figuren die nog steeds een genot zijn om naar te kijken. Dahl weet de kracht van het kind te herkennen, te erkennen en te benadrukken. Het is dan ook een enerverende ervaring om mee te maken hoe Matzer Theaterproducties met hun adaptatie van De reuzenperzik niet alleen ouders, maar ook de kinderen opnieuw van hun wonderlijke kwaliteiten bewustmaken.