Le pot-au-feu: deze film is overheerlijk ★★★★★

Le pot-au-feu (in het Frans uitgebracht als La passion de Dodin Bouffant) van regisseur Trần Anh Hùng is dit jaar Frankrijks inzending voor de best foreign film categorie van de Ademy Awards. Dit is volkomen terecht. Het is moeilijk om een meer typisch Franse film te bedenken. De film is een liefdesbrief naar de meest Franse der wetenschappen, de gastronomie. Om je vingers bij af te likken!

Le pot-au-feu draait om een liefdesverhaal tussen twee mensen met een gedeelde passie voor koken. Restaurateur Dodin Bouffant (Benoît Magimel) en zijn kokkin Eugénie (Juliette Binoche) werken al twintig jaar samen, en spenderen veel tijd met elkaar in de keuken. Te midden van de hete ovens en de walmen van dampende bouillons ontluikt een romance tussen de twee. Dodin probeert Eugénie al jaren zo ver te krijgen met hem te trouwen, maar de fier onafhankelijke vrouw geeft zich niet makkelijk gewonnen. De chemie tussen de hoofdrolspelers is goed te voelen. Dit is niet vreemd. De twee acteurs hebben lang een relatie gehad en hebben samen een dochter. Er gebeurt niet bijster veel in de plot en er staat weinig op het spel. Dat is maar goed ook, teveel drama zou afleiden van het koken én het piekfijne acteerwerk van de twee hoofdrolspelers. We vervelen ons geen moment. Hiervoor verdient de regisseur Hùng natuurlijk lof. Zonder zijn regie en oog voor cinematografie zou deze film lang niet zo effectief kunnen zijn.Juliette Binoche

Beeldschone scènes

Bovendien is Le pot-au-feu beeldschoon. De lange scènes waarin we zien hoe Eugénie haar gerechten bereidt, krijgen alle tijd om te ademen. Het is niet makkelijk om het bereiden van voedsel er interessant uit te laten zien op het grote scherm. Gewoonlijk is dat meer iets om op YouTube te bekijken. Hùng doet het echter meesterlijk. We kunnen het voedsel bijna ruiken en raken keer op keer weer gefascineerd door de kooktechnieken die we zien. Het is wonderbaarlijk waartoe de koks van de negentiende eeuw in staat waren zonder het gemak van ons moderne keukengerei. Alles moet bereid worden via ovens en fornuis, verhit met hete kolen. Als iets gekoeld moet worden, gebeurt dat met ijs uit een geïsoleerde kist in de kelder. Vriezers, gasfornuizen en elektrische ovens maken koken weliswaar een stuk makkelijker, maar een prachtig ambacht lijkt verloren te zijn gegaan. De pracht van de film wordt alleen maar verheven door de beeldschone omgeving waarin het zich afspeelt. Het chateau van Dodin werd door Hùng op locatie geschoten in de Loire-vallei, met de weelde en overvloed van het Franse platteland als achtergrond.Benoît Magimel, Juliette Binoche

Aanrader voor elke liefhebber van eten en cinema

Le pot-au-feu gaf me heimwee naar een plek en tijd die ik nooit gekend heb, en honger naar gerechten die ik nooit geproefd heb. Ik kan de film niet sterk genoeg aanraden voor iedereen die van eten en cinema houdt. Wel heb ik nog een belangrijke tip: zorg ervoor dat je van te voren al gegeten hebt. Zelf had ik weliswaar vlak ervoor al een bord lasagne op, maar zelfs dan nog mijn ging maag knorren tijdens het kijken.