Beau is Afraid: verwarrend, maar de moeite waard

Wie had verwacht dat een film over leven in een verwarrende wereld zo verwarrend zou zijn? Beau is Afraid is een donkere comedy die maskeert als een horrorfilm. De film slaagt er toch in om zowel grappig als bij vlagen eng te zijn. Beau neemt ons mee in een wereld die voor hem verwarrend en beangstigend is. Het effect is echter een film die voor veel mensen te vreemd zal zijn.
Na Ari Aster’s brilliante Hereditary en Midsommar keek ik natuurlijk uit naar zijn nieuwste project, de surrealistische horrorfilm Beau is Afraid. Aangezien ik me toevallig in de Verenigde Staten bevond, greep ik de kans aan om de film te zien voordat hij in Nederland in de bioscoop kwam.
In de eerste momenten van de film wordt al duidelijk dat Beau is Afraid een andere toon zou hebben dan de voorgaande films van Aster. Midsommar en Hereditary hadden een meer typisch horrortoon waarin de gebeurtenissen wellicht niet realistisch zijn, maar we ons goed kunnen inleven in de personages. Ze denken en reageren op situaties zoals de gemiddelde kijker dat ook zou doen. Hierdoor kan het publiek zich inleven in de personages en wordt het gevoel van spanning verhoogd. We kunnen ons voorstellen hoe het zou zijn om in dezelfde beangstigende situatie als de mensen in de film te zitten. Beau, het hoofdpersonage van Beau is Afraid, is echter heel anders dan de gemiddelde kijker. Beau lijdt aan een angststoornis waardoor hij de wereld als een enge, verwarrende en onherbergzame plaats ziet. We zien de wereld vanuit zijn perspectief. Alles en iedereen lijkt erop gebrand om Beau zo veel mogelijk kwaad te doen. Dit leidt al snel tot over-the-top situaties waarbij alles voor Beau mis lijkt te gaan. Het effect hiervan is zowel meelijwekkend als zeer komisch. De energie in dit eerste uur van de film ligt hoog. Het is zeker een interessante weerspiegeling van hoe het in het hoofd van iemand met een ernstige angststoornis aan toe kan gaan.
Beau is van plan om zijn moeder te bezoeken op het jubileum van zijn vaders dood. Wanneer hij echter wil vertrekken merkt hij dat zijn sleutelbos uit zijn slot gestolen is. Hij moet kiezen of hij zijn appartement open wil laten terwijl hij vertrekt, of dat hij het bezoek afblaast. Hij belt zijn moeder die bot reageert, en ze zegt dat hij zelf maar moet uitzoeken hoe hij naar haar toe komt. Het wordt al snel duidelijk dat zijn relatie met zijn moeder de oorsprong kan zijn voor Beau’s angsten. Beau kiest er maar voor om toch te gaan, en begint zijn reis door een voor hem zeer enge wereld.
Het eerste uur van Beau is Afraid is bijna overweldigend in haar representatie van Beau’s innerlijke wereld. We zien hoe Beau de wereld ziet en realiseren ons dat dit niet overeen kan komen met hoe de wereld er echt uit ziet. Toch kunnen we ons voorstellen dat Beau zijn leven op deze manier ervaart. Na enige tijd ontwikkelt het plot zich echter in steeds aburdere richtingen. De link tussen wat we zien op het scherm en Beau’s angststoornis wordt steeds moeilijker te zien. Uiteindelijk mondt dit uit in een richting die doet denken aan Kafka’s het Proces. Zowel het hoofdpersonage als het publiek hebben niet goed door wat er allemaal gebeurt, en dit is juist waar de horror vandaan komt.
Het acteerwerk van Joaquin Phoenix - die Beau speelt in deze film - is ijzersterk. Hij laat ons zijn angsten en paranoia echt voelen. Toch zou het wellicht goed zijn geweest als er wat meer in de film geknipt was. Met drie uur is Beau is Afraid niet kort. Bovendien zouden er gedeeltes verwijderd kunnen worden die weinig met de ontwikkeling van het plot te maken hebben en enkel toevoegen aan de onduidelijkheid van de film.
Als je Beau is Afraid ziet heb je het idee, een beetje te weten hoe het is om te leven als iemand met een ernstige angstoornis zoals Beau. De ervaring is beangstigend, bevreemdend, verwarrend en erg onprettig. Dit is niet per se erg. Mensen gaan niet naar horrorfilms om zich ‘prettig’ te voelen, maar je moet er wel van houden. Beau is Afraid is zeker de moeite waard. Je moet er echter niet naartoe gaan met de verwachting een nieuwe Hereditary of Midsommar te zien. De film gaat 7 mei in Lux in voorpremière en is 11 mei breder te zien.
Foto's van distributeur The Searchers
-
WaarLux