Dromerige energie stroomde door mijn lijf tijdens het daverende eindapplaus van De Notenkraker. Wat een optreden! Toen ik weg fietste, reed ik bijna een vrouw aan die duidelijk nog met haar hoofd bij de voorstelling zat. Lachend zei ze tegen me: ‘Sorry, ik was aan het dansen.’ En inderdaad dansen was alles wat ik wilde. Ook ik vond deze klassiek-romantische wintervoorstelling een aanrader om heen te gaan!
Tragisch begin
In 1892 kregen Tsjaikovski en Marius Petipa de opdracht om de Notenkraker te schrijven. Het moest het belangrijkste evenement van de winter worden in Rusland, maar het werd een grote teleurstelling. Er zou te weinig dans inzitten en de dans die er was kon zeker geen ballet worden genoemd. Verder was de muziek teleurstellend. Pas in 1940 kreeg de Notenkraker een echte doorbraak, met name doordat Tsjaikovski’s muziek werd gebruikt in een tekenfilm van Walt Disney.
Nu wordt de Notenkraker door meer dan vijftig verschillende balletgezelschappen uitgevoerd. Op 4 januari was deze Russische balletvoorstelling in de Stadsschouwburg van Nijmegen te zien, uitgevoerd door de Staatsopera van Tatarstan.
Een dansend verhaal
Het verhaal speelt zich af op kerstavond. Klara krijgt een pop cadeau, de Notenkraker. Zo gauw ze in slaap valt, begint haar sprookjesachtige avontuur en komt de pop tot leven.
In het begin hoorde je alleen muziek. Er ontstond geroezemoes in de zaal en iedereen was benieuwd wat er van achter het doek zou verschijnen. Het wachten werd beloond. Zo gauw het doek open ging, werden we meegesleurd naar een magische sprookjeswereld met overweldigende kostuums, prachtige dansen en warme muziek.
Gedurende de hele voorstelling werd er niet gepraat. Het verhaal werd verteld aan de hand van muziek en beweging. Dat was erg goed gedaan! Bij onheil werd de muziek heftiger, bij verdriet werd het tragischer en bij de vrolijke scènes werd het sprookjesachtig en swingend. Daarnaast toonden de dansers op een overdreven wijze hun emoties, hierdoor werd het verhaal nog duidelijker “verteld”.
Van zoetig tot exotisch
De choreografie vond ik geweldig. Er zat een spectaculaire pas de deux in, waarbij ik mijn ogen dicht kneep toen de (ouder geworden) Notenkraker Klara krachtig en heel hoog de lucht in liftte. De klassieke Bloemenwals bracht me meteen in de geheimzinnige Notenkrakers sfeer. Ook konden we nog een beetje cultuur proeven dankzij een exotische Spaanse dans, een mooie Arabische dans en de grappige Aziatische dans, waarbij ik nog nooit iemand zo hoog heb zien springen. In de scène van het betoverde paleis van het Koninkrijk der Zoetigheden zat een groepschoreografie die van mij eeuwig had mogen duren. Niet alleen de dans, ook de kostuums waren prachtig. Al met al was het een formidabele droom om te mogen beleven.
Wat: De Notenkraker
Wie: Staatsopera van Tatarstan
Waar: Stadsschouwburg Nijmegen
Wanneer: 4 januari 2014
Getagd onder
