Wendy Pan zegt: "Sorry!"

Gastredacteur Erik Karel de Vries bekeek alvast Wendy Pan van Circus Treurdier in Oss. Hij zag een scala aan schuld en boete voorbijkomen en genoot ervan. De voorstelling is zaterdag 3 mei om 20.00 uur in de Nijmeegse Stadsschouwburg te zien. 

Er zullen altijd slachtoffers zijn, maar zijn er altijd daders?

Schuldig zijn of je schuldig voelen, daartussen zit een wereld van verschil. Er zijn mensen - wereldleiders wellicht - die zich nimmer schuldig voelen, maar een wereld van chaos en ellende achterlaten bij iedere beslissing die ze nemen. Anderen proberen zorgvuldig niemand te kwetsen. Toch maken ook zij - ongewild - slachtoffers. Er zullen altijd slachtoffers zijn, maar zijn er altijd daders?

Het gewicht van schuld

In Wendy Pan worstelt Sophie Höppener met de fouten die ze denkt gemaakt te hebben; ze heeft haar ouders verwaarloosd, ze heeft het uitgemaakt met haar jeugdvriendje op zijn verjaardag en ga zo maar door. Het gewicht van alle schuld die ze ervaart, is te groot. Ze zakt letterlijk door haar benen en zal voortaan kruipend door het leven gaan. Haar directe omgeving, de dokter, de priester en haar moeder, reageren in eerste instantie met bezorgdheid. Ze willen haar helpen weer overeind te komen. Maar helaas, hun geduld is eindig en op een gegeven moment verandert medelijden in irritatie. Je kunt ook te veel aandacht voor jezelf opeisen met je gekruip en je onophoudelijk 'sorry' zeggen. Het leven gaat door en ook slachtoffers kunnen onverbeterlijk zijn. Bovendien, zijn we niet allemaal schuldig ergens aan? Is schuldig zijn niet inherent aan het mens zijn?

Sprankelen in lichtheid

Circus Treurdier laat in Wendy Pan op zeer aangename wijze vele vormen van schuld en boete voorbijkomen. De voorstelling heeft iets lichts en organisch door de manier waarop de scenes in elkaar gevlochten zijn. De muziek en zang zijn stijlvast en origineel. Alles bij elkaar een ijzersterk voorbeeld van hoe theater kan sprankelen in lichtheid rond een serieus thema.