Spaans kerstconcert in Beek-Ubbergen: alles is sfeer

Mónica Coronado en Manito speelden zaterdag 15 december een Spaans kerstconcert in de kleine Bartholomeuskerk in Beek-Ubbergen. Mónica is afkomstig uit Barcelona en is zangeres. Manito is gipsyflamenco gitarist. Deze avond brengen ze een speciaal programma genaamd concierto navideño. Dit is een verfijnd concertprogramma van mediterrane liederen. Veel nummers benadrukken daarbij de kerstsfeer. De luisteraar proeft deze avond van de warme intensiteit van de feestdagen in Spanje.

Als we het kerkje binnengaan voelt het meteen warm, intiem en knus aan. Degenen die deze avond georganiseerd hebben, tonen aandacht voor de individuele bezoeker. Achter op het altaar staat een grote boom verlicht met honderden lampjes die warm licht uitstralen. De muziekstandaard is gedrapeerd met een prachtige sjaal versierd met bloemen. Aan de muren hangen versierde kersttakken. Het plafond is voorzien van hangende standaards met brandende kaarsen. De temperatuur is meer dan behaaglijk.

Verleiding voor het publiek

Als vlak voor het concert Mónica Coronado en Manito verschijnen, gaat er een golf van bewondering door het kerkje. Met de kin omhoog, goed uitziend en fraai gekleed straalt het duo Spaanse temperamentvolle passie uit. Mónica is fraai gekleed in een zwart broekpak. Om haar nek hangt een fraaie zilverkleurige ketting. Ze heeft een prachtige grote paarse roos aan de zijkant van haar hoofd. Hun verschijning vult de warme en knusse sfeer, die er in het kerkje al was, aan en vervolmaakt deze. Door deze stemmige entourage laat het publiek zich graag verleiden. Er ontstaat het gevoel dat dit optreden ‘voor elkaar is’.

De tekst gaat verder onder de foto
Mónica Coronado en Manito  © Hetty Buurman

Mónica en Manito krijgen al snel het publiek op het puntje van de stoel. Mónica zingt met charisma een twaalftal liederen, die gaan over verschillende herkenbare situaties. Het publiek voelt zich daarbij betrokken. Manito begeleidt met souplesse, behendigheid, en met ogenschijnlijk groot gemak. Dat werkt aanstekelijk. De schoonheid, kundige uitstraling, wisseling in dynamiek en ritme zorgen ervoor dat we los kunnen laten en heerlijk alles kunnen laten binnenkomen en beleven.

Meezingen

Mónica licht de liederen telkens toe. Ze vertellen het verhaal over mensen die geen thuis meer hebben en altijd in beweging zijn. Hierbij openen zich de kleine deurtjes van hun hart. Met vrolijke en humoristische liederen benadrukt Mónica de sfeer die Kerstmis in Spanje heeft. Ze zingt over vissen die te veel drinken om de geboorte van Jezus te vieren. Ook verschijnen er muizen die van de chocolade peuzelen en gaten knagen in een onderbroek. Met de zachtheid van de Catalaanse taal brengt ze teder het Stille Nacht ten gehore. Ze bezingt de liefde die zoveel pijn kan doen dat je die met drank te lijf wilt gaan om haar maar niet te voelen. In een eigen compositie filosofeert ze over het ‘wisselen van de huid’. Een mooie metafoor voor ‘loslaten’ van dingen waarvan we onterecht denken dat we die echt nodig hebben. Vlak voor het eind zingt ze over ‘kleuren, kussen en dromen’. Deze zijn essentieel om vrolijk door het leven te gaan. In het laatste lied geeft ze het publiek een andere dan de luisterende rol. Ze leert ons de vier regels van het refrein aan die we mee mogen zingen. Het vormt een ware happening en climax van een bijzonder optreden.