Maceo Parker danst nog steeds op oude tonen

Als je na deze donderdagavond met Maceo Parker en band nog niet hebt begrepen dat muziek om liefde draait, dan ben je écht hersendood. Het wordt in Doornroosje namelijk minstens dertig keer herhaald. Wat een warm bad verzorgen deze muzikanten! Een kort verslag met foto’s van Bernard Bodt.

Aan het begin van het concert wordt er vriendelijk doch duidelijk verzocht geen foto’s of video’s te maken, afgezien van de persfotografen uiteraard, onder wie onze Bernard Bodt. Laat die mobieltjes gewoon lekker voor wat ze zijn en geniet bewust van het concert. De meeste mensen houden zich er gelukkig aan. 

Saxofonist Maceo Parker behoorde jarenlang, op en af, tot de crew van James Brown. Ook in zijn muziek toont hij zich een volgeling van The Godfather of Soul. Dat Mr. Parker en zijn band uit een andere tijd komen, hoor je aan het soort funk, soul, jazz en hiphop dat ze maken. Ik ben heel erg blij dat ze nog steeds optreden. Wat een humor, swagger en attitude zien we op het podium! Daar kan de jonge generatie zeker iets van meenemen. 

Net als in veel andere concerten van Maceo Parker, vooral als-ie in Nederland speelt, bestijgt ook onze Candy Dulfer het podium om een moppie sax mee te spelen.

Het wordt allemaal een beetje emotioneel zodra Somewhere over the Rainbow wordt gecoverd en ook Stand by Me door Maceo’s zus raakt het publiek diep in het hart.

Tussen de nummers door vertelt Maceo veel over levensgebeurtenissen die belangrijk voor hem zijn geweest. Ja, als je in de zeventig bent, heb je een hoop voorbij zien komen, zowel positief als negatief.

Wat voor Maceo Parker door de jaren heen overduidelijk overeind is blijven staan, is zijn passie voor muziek. Halleluja!

Fotografie: © Bernard Bodt