Linde Schöne: “De prijs winnen voelt alsof er een liefde beantwoord wordt.”

Ondanks de coronaperiode heeft muzikante Linde Schöne (28) het afgelopen anderhalf jaar niet stil gezeten. Zo bracht ze in 2020 haar album Nog heel even uit. Het album werd ontzettend goed ontvangen door zowel fans en media en leverde haar onder andere een show op voor 3FM in Doornroosje en meerder optredens bij Matthijs Gaat Door. Haar talent blijft ook niet onopgemerkt voor de gemeente Nijmegen. Vorig jaar won ze de Cultuur Stimuleringsprijs en dit weekend mag ze die eindelijk in ontvangst nemen.
De stimuleringsprijs wordt iedere twee jaar uitgereikt aan een talentvolle artiest, collectief of cultureel ondernemer. De artiest heeft volgens de gemeente Nijmegen echt een verandering gebracht in het culturele veld. Dit jaar is dat dus Linde Schöne. Tijd voor een gesprek met haar.
Allereerst gefeliciteerd met het winnen van de prijs. Hoe is het allemaal gegaan?
“Eerlijk gezegd wist ik ook niet wat de Cultuur Stimuleringsprijs was. Ik kreeg plots te horen dat de wethouder me wilde spreken. En ja, door corona kon dat natuurlijk niet fysiek doorgaan, dus ik werd gezoomd. De dag waarop ik het gesprek zou hebben, was ik in de studio met mijn gitarist en toetsenist aan het werk. Eigenlijk was ik het alweer vergeten. Dus toen ik dat belletje kreeg ben ik snel even een andere ruimte in gedoken en daar hoorde ik dat ik de prijs gewonnen had. Naderhand ben ik er zelf pas research naar gaan doen en kwam ik er ook achter: dit is best een big deal!”
Dus je wist niet dat je genomineerd was?
“Nee, het kwam best wel uit de lucht vallen en nu komt er ook een uitreiking en alles. Het is heel bijzonder want in eerste instantie dacht ik: 'Wie moet ik hiervoor uitnodigen of wie zou hierin geïnteresseerd zijn naast mijn ouders?' Uiteindelijk bleek dat iedereen die ik ervoor vroeg heel erg enthousiast was en er super graag bij wil zijn. Dat was nog een keer een bevestiging wat voor een groot ding het is dat ik deze prijs heb gewonnen.”
Wat betekent het voor jou en voor de hiphop community dat je deze prijs gewonnen hebt?
“Het voelt alsof er een liefde beantwoord wordt. Natuurlijk heet het niet voor niets de stimuleringsprijs en de wethouder heeft toen tegen mij gezegd: 'Ik weet dat je ooit gestopt bent met muziek maken en op deze manier zeggen we: niet meer doen!' Dat vertrouwen is zoiets moois. Ik heb me altijd een outsider gevoeld, ik kom niet uit de randstad maar dat kan ik ook heel erg waarderen omdat ik hier wel een hele community achter me heb staan die zegt: 'Je kan het en doe het!' Het feit dat ik hun nu trots maak, betekent wel heel veel."
"Ik maak natuurlijk geen echte hiphop, maar pop met hiphop invloeden. In dat opzicht heeft de prijs dus niet zoveel betekend voor de hiphopscéne. Ik heb natuurlijk wel een bepaalde positie vergaard, waardoor ik makkelijker op plekken kom en mijn stem kan laten horen omdat deze nu serieus genomen wordt. Bijvoorbeeld binnen de gemeente. Zo kan ik bepaalde dingen regelen en voor elkaar krijgen. Op die manier zet ik me toch in voor de community.”
de tekst gaat verder onder de afbeelding
Linde Schöne © Peter van Esch
De scene in Nijmegen is best wel hecht. Zijn/waren er ook mensen die het je misgunnen?
“Absoluut niet, dat punt zijn we voor mijn gevoel echt voorbij in Nijmegen.” Linde antwoord lachend “Tenzij er nu allemaal mensen dingen achter mijn rug om zeggen. Ik voel echt alleen maar liefde vanuit Nijmegen en ik word echt gedragen door de stad. Kijk, vroeger had je wel echt kampjes, zeker in de Nijmeegse hiphopscene, maar laatst had ik een optreden en daar waren gewoon al mijn beste vrienden, terwijl je vroeger echt nog wel stiekem liep te haten op elkaar. Nu is het een en al liefde en dat is prachtig.”
Waardoor heeft die verandering plaatsgevonden?
“Ik denk dat het heel erg te maken heeft met de tijdsgeest die nu anders is. Haten is gewoon niet meer cool. Daarbij zijn we ouder geworden. We hebben nu het besef dat we allemaal familie zijn en dat we heel dichtbij elkaar staan. Simon Mamahit heeft met het samenbrengen van de Nijmeegse Renaissance een grote rol gespeeld in die verandering. Omdat er vanaf dat moment echt gevraagd werd wat wij nodig hadden als community en we erachter kwamen dat het best wel op een lijn lag. Ik zie overal om me heen gebeuren dat we elkaar echt omhoog helpen. Neem bijvoorbeeld Nikes van Beatheaven. Hij zit nu in het oude belastingkantoor en daar hebben we als groep voor gestreden omdat voor elkaar te krijgen en hij laat ons nu allemaal gratis opnemen in zijn studio. We doen alles met de intentie om elkaar te supporten. Het is niet meer de instelling van, ik heb iets gedaan voor jou dus jij doet nu iets voor mij maar ik doe iets voor jou omdat ik jou dope vind.”
Is er iets veranderd aan Linde Schöne sinds je de prijs hebt gewonnen?
“Ik probeer me altijd zo min mogelijk te laten beïnvloeden door zaken van buitenaf. Als ik een album maak dat succesvol is dan ga ik bijvoorbeeld niet steeds hetzelfde soort muziek maken om in dat succes te blijven hangen. Natuurlijk kan het zijn dat je eens iets maakt dat je publiek minder tof vindt, maar uiteindelijk luisteren ze naar je omdat je doet waar je goed in bent, dus ik denk dat ze dan meer respect hebben voor een keer een mindere plaat dan wanneer ik muziek zou blijven maken om hen te pleasen. Het idee voor mij als artiest is juist om heel erg te genieten en mee te gaan met wat er op je pad komt en het vervolgens te negeren zodra je de studio instapt.”
En het afgelopen anderhalf jaar? Is er iets verandert aan je werkwijze of de muziek die je maakt?
"Wat heel erg heeft geholpen is dat ik ben geswitcht van label en management, waardoor ik nog meer controle heb genomen. Bijvoorbeeld over imago-achtige dingen. Op een gegeven moment was ik echt van ik ben niet wie jullie denken dat ik ben. En dat heeft zich ook in mijn muziek vertaald. Ik werd zo door mensen geclaimd en in een hokje geduwd, bijvoorbeeld in die van de intellectuele podcastwereld. Terwijl ik steeds meer besef: ik hou van meisjesachtige popshit. Ik wil gewoon glorieuze diva-shit doen, korsetten dragen, kant en hakken. Dat ben ik nu echt aan het ownen."
Is dat ook hoe je Linde Schöne zou omschrijven? Iemand die graag meisjesachtige popmuziek maakt?
“Nou, er moet altijd wel een intens laagje in zitten. Als in, ik wil altijd wel dat mijn liedje betekenis heeft. Of vooral het album. Want je kan een heel erg oppervlakkig nummer hebben, terwijl het in de context van een album wel ergens voor staat en ik vind het heel leuk om daar mee te spelen. Maar ja, ik hou van jurkjes, hakken, groots haar. Daarin voel ik wel een nieuw soort vrijheid.”
Over nieuwe dingen gesproken: kunnen we binnenkort nieuwe muziek van je verwachten?
“Ik kan er nog niet te veel over zeggen, want het album komt niet in de heel erg binnenkort uit. Mijn volgende album is eigenlijk het vervolg op het laatste nummer van Nog Heel Even. Dat nummer, Boys, was een afsluiting van een periode waarin ik heel erg op zoek was naar mijzelf. Dat liedje gaat over een avond waarop ik me euforisch voelde en waarin ik mijn zelfvertrouwen en de bad bitch in mijzelf weer terug had. Het is voor mij altijd een zoektocht geweest naar wie ik ben en die balans tussen kwetsbaar zijn en sterk. Ik kan nu eindelijk zeggen dat ik aan het genieten ben van echt magische momenten zoals die avond waar het nummer over gaat. Mijn leven was sinds het einde van Nog Heel Even een steady 8. Dat is prima, maar uiteindelijk wil je toch weer af en toe een 10 beleven. Ik heb tijdens het maken van mijn nieuwe album geleerd dat je, als je die magische momenten wil ervaren en vasthouden, je het soms ook moet riskeren om te vallen naar een 3 en dan weer omhoog moet kruipen.”
Getagd onder

Lou Rothuizen
Student Journalistiek aan de FHJ. Reist met een groepje studenten door Nederland en Europa, observeert, ontmoet, denkt na en maakt daar dan iets van. Muziek, taal en kunst liefhebber.