De muzikale inspriatie van Sander Bisselink (überhaupt)
De van oorsprong Duitse artiest überhaupt maakt Nederlandstalige düsterfolk; intiem, wispelturig, grillig, speels. Poëtische abstracties omlijst door ritmisch en levendig, heel soms, schurend gitaarspel. überhaupts debuutplaat Geen LP verscheen in maart 2023 op het Arnhemse label Brighter Records, opgenomen en geproduceerd door Stefan Kollee @ Gritty Cat Studios.
Als artiest en dichter is überhaupt sinds 2016 actief in de muziek- en poëziescene in Nijmegen. Daarnaast is hij ook lid van de Emmerikse alternative hardrock- & desertrockband Don’t Forget The Joker.
Bij het horen van welke artiest besloot je muzikant te worden?
„Dat was voor mij niet iets wat ik op een bepaald moment heb besloten (zoals dat meestal is, vermoed ik?). Daarnaast wilde ik niet per se professioneel muzikant worden, maar vooral leuke dingen maken, creatief zijn, zelfexpressie, mensen vermaken. Het waren eigenlijk vooral muzikanten in mijn directe omgeving die dat in mij hebben aangewakkerd. Het begon waarschijnlijk met de blues: toen ik als kind mijn vader met zijn akoestische bluestrio zag repeteren in onze woonkamer. Of toen hij en zijn bluesvrienden tijdens onze vakantie spontane, gezellige jamavonden gingen houden op de camping. Als kind heeft de sfeer ervan veel indruk gemaakt op mij, maar het was altijd ook ‘heimelig’, net als thuis.”
„Ook later, voordat ik als tiener met mijn eerste eigen bandjes begon, waren het vooral de andere lokale artiesten in Emmerik en de bandjesavonden in het lokale jeugdcentrum die indruk maakten. Je wilde bij de lokale muziekscene horen en ook een keer op een podium staan. Laatst had ik met mijn band nog een optreden op die plek waar het ongeveer vijftien jaar geleden allemaal begon voor mij, heel nostalgisch, bijna weemoedig. Om toch nog even iets over bekende artiesten te zeggen: naast alle Muddy Waters- en CCR-classics van mijn vader waren het toen artiesten als The White Stripes, Pixies en The Black Keys van wie ik de riffjes op de gitaar ging oefenen.”
Welke artiest is van grote invloed geweest tijdens je carrière?
„Toen ik als überhaupt begon Nederlandstalige liedjes te schrijven, had ik zelf nooit echt naar Nederlandstalige muziek geluisterd. Volgens mij was de eerste Nederlandstalige artiest die ik echt veel ging luisteren gek genoeg Dichter Bob, een soort eeuwig zolderkamer-zijproject van de twee gasten die inmiddels met Dawn Brothers bekend zijn geworden (die bestonden toen nog niet eens). De spontaniteit, de humor, maar ook het eerlijke en de DIY-vibes van hun Nederlandstalige nummers spreken me erg aan en hadden zeker ook invloed op mijn beginfase als überhaupt.”
„Wat gitaarspel en compositie betreft zijn er aantal artiesten die veel invloed hadden op mij: Chet Atkins en zijn gitaarspel waren echt een openbaring voor mij (ook al kom ik lang niet in de buurt van zijn stijl en skills), net als Anna Calvi’s Rider to the Sea, wat een prachtig nummer. Ook Daniel Norgren heb ik veel inspiratie te danken, en Bert Dockx en zijn verscheidene projecten.”
Welk liveconcert heeft de meeste indruk op je gemaakt?
„Ik heb in het begin van mijn studie in Nijmegen een keer Gambles (Matthew Daniel Siskin) in Merleyn gezien, met maar iets van tien mensen in het publiek. Hij ging volgens mij niet eens het podium op, maar zei meteen dat we maar op de grond moesten gaan zitten, en hij ging tussen ons staan en zijn liedjes akoestisch voor ons spelen. De combinatie van deze superintieme setting en zijn melancholische, hartverscheurende liedjes was erg intens en mooi. Dergelijke intieme optredens vind ik met überhaupt ook altijd het leukst.”
„Net zo intens, maar op de tegenovergestelde manier, zijn de optredens van Gewalt, een van mijn favoriete Duitstalige bandjes. Ik heb ze voor het eerst op het Haldern Pop Festival in een veel te kleine en warme soort studio zien spelen, dat was echt heftig en meeslepend.”
Welke recent uitgebrachte plaat zouden we móeten luisteren?
„Mijn eigen plaat natuurlijk, die in maart is verschenen (en ook de debuut-ep van mijn band, die we in de herfst gaan uitbrengen). Om een minder voor de hand liggend antwoord te geven: recentelijk heb ik veel geluisterd naar de nieuwe plaat van Fluisteraars De Kronieken van het Verdwenen Kasteel – I– Harslo, echt een aanrader.
En om de cirkel rond te maken, een band uit mijn heimat die iedereen in de gaten moet houden: iedereen (wat een goede artiestennaam ook). Heel vette Duitstalige postpunk van twee muziekvrienden uit mijn tienerjaren in Emmerik. iedereen moet iedereen vooral een keer live meemaken, onvoorstelbaar goed. En heel grappig om te horen dat de podia in Duitsland altijd worstelen met het uitspreken van hun artiestennaam.”
überhaupt kun je vinden op Sonar, Bandcamp, Facebook en Spotify
