Schreeuwende strijders en uitzichtloze oorlog in De Ilias

Konvooi, de nieuwkomer binnen het talentontwikkelingsprogramma van Orkater bestierde 14 november het podium van een uitverkocht LUX met De Ilias. Rauwheid? Gewetenloosheid? Gekte? Allemaal loopt het over het podium en door je eigen brein.

Het gezelschap stond in juni in de duinen van Terschelling. Recensies waren lovend. De switch van theater op locatie naar een podium in het theater, verloopt niet altijd makkelijk. Buitenlocaties bieden meer mogelijkheden en dat geeft een extra dimensie aan het geheel. Echter is Oerol dit jaar aan me voorbij gegaan, dus ben ik blij dat ik Konvooi in Nijmegen kan zien. 

Geraus en harde taal

Bij binnenkomst word ik overweldigd door het decor. Agamemnon, Achilles, Odysseus en Patroklos, gepositioneerd op uitkijkposten en versteend in harnas, vullen het podium volledig. Het indringende beeld wordt versterkt door de bijbehorende klanken, zang en melodieën. Plots komen de strijders tot leven en rauzen over het podium. Harde taal vliegt je om de oren, afgewisseld met de stilte van de klank. 

© Ben van Duin

In de moderne bewerking van het oorlogsepos De Ilias vertolken vijf jonge acteurs de rol van vier soldaten en één vrouw. De Ilias stelt vragen bij de verantwoordelijkheid van de mens. Vier kameraden die vastzitten in een bloedbad dat eeuwig voort lijkt te duren, uitzichtloos is. Geen overwinning maar ook geen beëindiging. Een oorlog die ooit begon om een vrouw.

"Je stinkt naar beschaving"

Als Agamemnon van mening is dat hij recht heeft op de vrouw van Achilles, ontstaan er scheuren in de onderlinge relaties en begint Achilles zich langzamerhand af te vragen wat de zin van de oorlog is. Achilles deserteert, en Patroklos – zijn beste vriend – staat vervolgens voor een enorm dilemma. Hij kiest voor Achilles, maar keert toch weer terug naar zijn oorlogskameraden.

© Ben van Duin

Helena 'zweeft' er als een geweten tussendoor. Ze vraagt zich hardop af of Achilles wel een keuze durft te maken, Patroklos ooit zijn eigen mening volgt en confronteert Agamemnon met zijn (door de jaren heen ontstane) machtswellustige gekte? 

Stem als wapen

De schreeuwende strijders stellen de zinloosheid – en gekte – van oorlog aan de kaak. Een morele strijd, ieder met zijn eigen dilemma's en verlangens en positie. Zoekend naar een uitweg uit de eigen onmacht in deze strijd, waarin bruut leedvermaak en de heftige pijn vanuit een persoonlijk verlies de hoofdrol spelen.

Met de stem als wapen brengen de spelers alle facetten van de oorlog onder de aandacht. En de toeschouwer gaat met een verdoofd gevoel richting huis.