Beernaert boeit met dansvoorstelling over de liefde

De dansvoorstelling Ne me quitte pas van Isabel Beernaert is een intens en boeiend verhaal over de totale allesoverheersende liefde. De erotische liefde tussen man en vrouw waarin ze elkaar vasthouden en afstoten, waarin ze vechten en liefhebben, waarin ze vertrouwen en wantrouwen en waarin ze teder en ruw zijn; het is er allemaal op het toneel. Ontsnappen is niet mogelijk, vanaf het begin pakken de dansers je bij je strot en laten niet meer los.

Isabel Beernaert is een Belgische choreografe die bij het grote publiek vooral bekend is geworden via het televisieprogramma So You Think You Can Dance. In 2011 maakte ze de voorstelling Ne me quitte pas, gebaseerd op het gelijknamige lied van Jacques Brel. Nu heeft ze de oude voorstelling in een nieuw jasje gegoten; met een nieuwe groep van veertien jeugdige dansers, met een nieuwe gedigitaliseerde lichtshow en met filmische elementen die het verhaal aanvullen. Het verhaal over de liefde wordt verteld als ware het een boek: de voorstelling bestaat uit verschillende hoofdstukken, die elk een titel hebben. Beernaert heeft hiervoor gekozen om de aandacht van het publiek niet af te leiden, maar te richten op de taal van de dansers, de taal van het lichaam, de taal van de emotie.

En dat is gelukt. Alle heftige gevoelens die bij de liefde van belang zijn, spatten van het toneel van de Nijmeegse Stadsschouwburg. Van begin tot eind neemt Beernaert de toeschouwer meeg in een emotionele achtbaan. Er is in het verhaal geen moment waarop je achterover kunt leunen om even bij te komen. Zo zien we de heerlijke en opwindende momenten van het verliefd worden, maar ook de akelige toestanden rond jaloezie, overspel, eenzaamheid en verdriet. De kracht van de voorstelling zit daarnaast in de mooi afgestemde combinaties van het licht, de muziek, de kleuren en de choreografie. En natuurlijk de dansers, zij dansen het verhaal van de liefde gepassioneerd, in een hoog tempo, krachtig, teder, intens en liefdevol.