De muzikale inspiratie van Stefanie Janssen

Kunstenares, performer en musicus Stefanie Janssen treedt op onder de naam STÄSJ. Stefanie maakt hedendaagse pop, variërend van a capella tot synth-ballads met veelkleurige beats. Ze combineert elementen van elektropop, klassiek, songwriting, poprock en een vleugje magische mystiek tot een uniek dromerig dan weer opzwepend geluid. Op 30 maart verschijnt haar nieuwe album Building a Cathedral.

In 2018 debuteerde Stefanie Janssen met het album Soft Forces onder haar artiestennaam STÄSJ. Het geluid, dat doet denken aan Björk en vermengd is met de muziek van Jenny Hval, kenmerkt zich door experimentele pop, klassieke passages, opera, indiefolk en improvisatie. Deze diversiteit komt ook tot uiting tijdens haar liveoptredens, die bekend staan om hun explosieve karakter. Zo heeft ze het album onder andere live vertolkt op het O. Festival for Opera, Music & Theatre in Rotterdam, het Valkhof Festival in Nijmegen, de Amsterdam Fashion Week en in de Arenberg Schouwburg Antwerpen, evenals op het Festival Spaziomusica in Cagliari (IT).

Naast haar werk met STÄSJ heeft Janssen bijgedragen aan verschillende projecten. Ze schreef onder andere de soundtrack voor de internationaal geprezen animatie-operafilm Undine (2021), bracht twee ep’s uit met het Nederlandse poptrio Wildgroei (2020, 2021) en vertolkte een rol in de opera Three Voices van Morton Feldman in La Monnaie, Brussel (2015). In 2015 bracht ze ook haar intieme Nederlandstalige ep AAN uit. Daarnaast componeerde ze muziek voor diverse dansvoorstellingen en andere opdrachten. Samen met componist Cinzia Nistico heeft ze als vocaliste de cinematische, muziektheatrale performance TRANSFE/\R (2023) ontwikkeld. Ze heeft ook bijgedragen aan de muziek voor La despedida van LAVA Collective in samenwerking met Richard van Kruysdijk en Viva Sanchez (CH, La Batida), waarbij ze ook deelnam aan de Nederlandse tour (2023).

Stefanie Janssen werkt sinds 2012 nauw samen met Studio Minailo, laboratory for perfoming arts.

Bij het horen van welke artiest besloot je muzikant te worden? 
“Mijn eerste zangdocent spoorde me aan om in klassiek repertoire te duiken. Van thuis uit ben ik opgegroeid met Carl Orffs Carmina Burana en Mozarts Eine kleine Nachtmusik, maar ook met de Zangeres Zonder Naam en BZN. Op mijn kamer luisterde ik Simple Minds, Kate Bush, Joy Division, Queen en Dolly Parton.
Toch ging ik nog niet echt ‘aan’ van klassieke vocalises en beginners-aria’s. Tijdens een zangworkshop op Buitenkunst draaide ik als een blad om. We zongen het lied Se tu m’ami van Pergolesi (ik ben altijd al zeer ontroerd geweest door het Stabat Mater dat hij gecomponeerd heeft) en ik weet niet wat er gebeurde, maar het was een lichamelijke ervaring van blijdschap. Serieuze blijdschap dat ik dacht: ah, oké, als dit ook kan gebeuren als je zingt, dan grijp ik het aan.” 

Welke artiest is van grote invloed geweest tijdens je carrière?
“In de jaren ’90 was ik bandlid van de percussieband Conakry Katr in Deventer; ik luisterde megaveel West-Afrikaanse muziek van Oumou Sangare, Baba Maal, Mamady Keïta en later wereldmuziek. Dat kende ik daarvoor helemaal niet. De wereld ging daarentegen helemaal open na het zien van de documentaire The Eternal Children.
Ik ging op in de onaangepaste, kleurrijke wereld van ANOHNI, toen nog, Antony & The Johnsons, het duo CocoRosie, en Devendra Banhart. Deze artiesten maken, op hun eigen voorwaarden en op vrijgevochten wijze, unieke muziek en zoeken bewust naar de imperfectie. De zussen van CocoRosie verwerken gammele cassetterecorders, kinderspeelgoed en overstuurde microfoons in hun songwriting. O, en die ene zus, Sierra (Rosie) Casady, heeft een ‘klassiek geschoold’ stemgeluid. Vond ik ook fascinerend.”

“De muziek die ik maak voor m’n acts STÄSJ, elektropop, of Wildgroei, nederpop, komt vaak voort uit vrije associatie. Voor mijn project Undine, een animatie-opera, heb ik me laten inspireren door motorische barokmotieven en het album Spirit of Eden van Talk Talk.”

Welk liveconcert heeft de meeste indruk op je gemaakt?
“Female Power Anna Calvi in De Helling, was er zo een. Een vriendin nam me mee. Ik kende haar en haar muziek nog niet. Ik was eventjes een avondje weggeblazen: wat een podiumenergie. Tijdens de Biënnale van Venetië in 2022 beleefde ik de première van de zinnenprikkelende opera Notwehr. Muzikale en visuele verwennerij. Voor mij het summum van hedendaags muziektheater, waarbij de prachtige locatie, topmusici en een goed geregisseerd verhaal samenkomen. De Nederlandse première is op 18 mei in Schouwburg Rotterdam.”

Welke recent uitgebrachte plaat zouden we móéten luisteren? 
“Beth Gibbons komt met een nieuwe plaat. Magische dame. Het concert in Tivoli is uitverkocht en ik ben te laat voor een ticket. Dat wordt dan plaat kopen en thuis genieten. De single is in ieder geval al een feest. De plaat Mimagidu van de Arnhemse Oshunmare draai ik ook vaak. En dan dansen hè. Doet me af en toe denken aan Róisín Murphy qua energie en sound. En aankomend voorjaar komt er nog een nieuw album uit bij het undergroundlabel Vrijetijdsbesteding van Petra Randewijk, waar we alle twee gaan releasen. Ik heb daar nog een plaat voor af te maken. Maar eerst ga ik op 30 maart het tweede STÄSJ-album releasen, Building a Cathedral, getiteld. De show ervan vindt in Brebl plaats.” 

“O, en daarover dromend denk ik aan elektronisch duo Spill Gold; deze ladies spelen ook mee met m’n releaseshow. Ze brengen dit voorjaar een derde album uit, ZaZa. In april spelen ze op Roadburn Festival in Tilburg. Kijk ik ook naar uit.”

De releaseshow van Building a Cathedral is op 30 maart in Brebl.

https://www.stefaniejanssen.nl