Zangeres Liek Peters kwam op haar zestiende naar Nijmegen voor een studie aan de Kopse Hof. In Nijmegen ontdekte ze de jazz, deed ze toelating aan het conservatorium en werd ze docent zang bij de Lindenberg. Ze speelde in meerdere bands. Vanaf september is ze druk met de Trianon TOP2000 Band waarmee tussen kerst & oud en nieuw drie shows uitgevoerd worden in de Theaterkerk in Bemmel en in LUX.
Na haar studie aan de Kopse Hof toerde Liek langs scholen als licht- en geluidsvrouw bij Theatergroep het Web. Ze ontdekte jazzmuziek op zangles, via huisgenoot en pianist Frans Mathijssen en bij de fameuze jazzsessies in Odessa, waar ze iedere maandagavond te vinden was. Ze belandde op het conservatorium in Arnhem en speelde in vele bandjes zoals Fortunato’s (een band van Michiel Braam), The Never Ever Getting Girls (een theatrale, nachtclubachtige jazzy band) en Jump’n Jive (jaren 40-showband) en was af en toe gastsolist bij The Imperial City Orchestra (BigBand Nijmegen). Ze kon makkelijk ‘schnabbelen’ en met iedereen overal spelen. Dit deed Liek vooral met Hans Kwakkernaat (piano) en Bas Rietmeijer (bas) en vak ook met Wim de Vries (drums) en Maurice Smit (saxofoon). Met deze bands en andere wisselende formaties speelden ze in kroegen, jazzclubs, theaters, op feesten/partijen, op festivals in Nederland, Duitsland en, als krenten in de pap, de uitstapjes naar Polen, Tsjechië, Tunesië, Turkije, Vietnam en Griekenland.
In coronatijd maakte ze met het trio TML (Ton Scheepers-piano/zang, Monic Kersten-zang) grappige YouTube-filmpjes met eigen composities en arrangementen. Sinds een paar jaar zingt Liek bij in Men In Black, een band die al een jaar of dertig actief is en nu een frisse doorstart maakt. En, zoals gezegd, in de Trianon TOP2000 Band.
“Ik zeg wel eens dat ik het gevoel heb nog aan het begin van mijn carrière te staan. Er is nog zoveel te ontdekken en te leren. Het lesgeven en arrangeren voor de zanggroepen op de Lindenberg kost veel tijd, maar is ook inspirerend, gelukkig. Ik blijf er zin in houden en blijf openstaan voor nieuwe uitdagingen.”
Bij het horen van welke artiest besloot je muzikant te worden?
“Dat ik hield van zingen was altijd al duidelijk, keihard meezingend met Donna Summer en Kate Bush, maar dat ik zangeres zou worden is pas duidelijk geworden toen ik auditie ging doen voor het conservatorium. Nooit eerder was ik zo voor iets gegaan en ik was als een spons op die opleiding, een nieuwe wereld waarin ik me uitermate thuis voelde. Daarvoor oefende ik me rot en luisterde veel naar Ella Fitzgerald, Billie Holiday, Frank Sinatra en Sarah Vaughan. Ik genoot van hun muzikale vrijheid, die interpretatie en vooral, die timing! Dat wilde ik ook.”
Welke artiest is van grote invloed geweest tijdens je carrière?
“Het zijn er zo ongelooflijk veel, merk ik nu ik er op terugblik. Op het conservatorium dook ik helemaal in de jazz. Grofweg waren het Billie, Ella en Sarah om de interpretatie, de timing, de scat, de sound, de vrijheid. Daar kwamen er al gauw veel meer bij, zoals Dianne Reeves, Dee Dee Bridgewater, Chet Baker, Cassandra Wilson… te veel om op te noemen.
Eén plaat die nog opviel was het in 1990 uitgebrachte First Instrument van Rachelle Ferrell. Haar stem (en ook haar gezicht) gaat alle kanten op. Haar tweede album genoemd naar haarzelf, Rachelle Ferrell, een r&b/soul-album, maakte ook flinke indruk. Bijvoorbeeld het Nothing Has Ever Felt Like This, een cheesy duet met Will Downing. Tergend langzaam en superspannend gezongen.
De samenwerking van het energieke duo Tuck & Patti vond ik fantastisch. In die tijd tipte een medemuzikant het nummer Secretly Begin van Kevyn Lettau en Pat Metheny op de plaat Universal Language. Weer een geluid dat me inspireerde. Ik hield veel van zangers met een sterke en goede zangtechniek, daar kon ik nog ontzettend veel van leren. Zoals ook van bijvoorbeeld Bobby McFerrin en Eva Cassidy. Onmogelijk om hierin compleet te zijn, maar in het rijtje inspirators horen ongetwijfeld ook Toots Thielemans, Joni Mitchell, Bill Evans, Richard Bona.”
Welk live-concert heeft het meeste indruk op je gemaakt?
“Een concert van bassist en zanger Richard Bona in De Vereeniging. Je kon een speld horen vallen net voordat hij begon te spelen. Het was om te huilen zo mooi. Het concert van Gregory Porter in Amsterdam was er ook een om nooit te vergeten. En fantastisch om helemaal vooraan te zitten bij een concert van José James in New Orleans.”
Welke nieuwe artiest moeten we in de gaten houden?
“Ik luister nauwelijks naar de radio en krijg weinig mee van nieuw uitgebrachte platen. Maar al nadenkend en terugkijkend voor dit artikel ben ik geïnspireerd op zoek gegaan en kwam ik Samara Joy tegen, zij brengt oude jazzstandards naar deze tijd. En van RAYE zag ik opnames op North Sea, met lekker veel energie en vrijheid. Trouwens, vriend Paul Sprang (Travel Syndicate) heeft recent een cd’tje uitgebracht Traveling with Pygmies. In de gaten houden zou ik zeggen!”
De Trainon Top2000 Band speelt op zondag 28 december in de Theaterkerk in Bemmel en op maandag 29 en dinsdag 30 december in LUX.
