De muzikale inspiratie van Saranne

De Nijmeegse singer-songwriter Saranne Schümers maakt met haar bijzondere, warme stem poëtische neder-americana. In 2007 nam ze haar eerste demo op This is me. Met alleen stem en gitaar werden acht liedjes live ingespeeld. In 2012 volgde het dynamische Feathers & Fools. Acht jaar later maakt ze haar eerste plaat in het Nederlands: Dagen dat het anders gaat waar haar achtergrond als neerlandica terug te vinden is. De titel van het album had niet toepasselijker kunnen zijn: het album werd net voor het uitbreken van de corona-pandemie uitgebracht en alle seinen die op groen stonden, gingen op rood.
Saranne ging de afgelopen maanden opnieuw de studio in, met onder andere Bertolf Lentink, Alex Akela en Mirthe de Jonge. Thematisch onderzoekt ze hoe je eigen identiteit voortdurend verandert door een samenspel tussen hoe jij jezelf ziet, hoe je gezien wilt worden en hoe anderen jou zien. De titel van het op 24 maart te verschijnen ep is daarom niet voor niets Wie ben je dan?. De eerste singel Duivels kwam de afgelopen week al uit.

Bij het horen van welke plaat / artiest / componist besloot je muzikant te worden? 
Er is niet een concreet moment waarop ik muzikant wilde worden. Ik had al muzieklessen en werd opgevoed met jazz, blues, Bob Dylan, Boudewijn de Groot etc. Ik heb altijd wel een voorkeur voor muziek in mineur gehad. Op mijn 16e besloot ik mijn saxofoon en klarinet in te ruilen voor gitaar, omdat ik precies die nummers wilde spelen. Een van de eerste nummers die ik zelf speelde was o.a. The man who sold the world in de versie van Cobain en Verdronken vlinder van Boudewijn de Groot. Daarna ben ik al snel  eigen nummers gaan schrijven, aanvankelijk nog in het Engels. Het heeft na mijn studie Nederlands en mijn baan als docent Nederlands nog lang geduurd voordat ik ook de stap naar Nederlandstalige muziek maakte. Daarvoor zat ik nog te lang met mijn neus te dicht op het papier, denk ik. Uiteindelijk kan ik in mijn moedertaal wel het beste uitdrukken wat ik wil zeggen in mijn muziek.

Welke plaat / artiest is van grote invloed geweest tijdens je carrière?
Dit is geen losse plaat geweest. Ik luisterde toen ik begon met gitaar spelen veel naar Nirvana, Pearl Jam en The Doors met vrienden, maar zelf vooral veel naar nummers uit de sixties, van Crosby, Stills, Nash & Young tot Melanie. Mijn eerste kampvuurrepertoire kwam voornamelijk uit deze koker. Tegelijkertijd ben ik jaren veel naar een folk-middag geweest in de buurt van mijn geboorteplaats in Limburg en ben daar enorm beïnvloed door fantastische verhalenvertellers. Ik vind het nog altijd bijzonder wanneer een muzikant een zelfgeschreven nummer kan omlijsten met een mooi verhaal en dit probeer ik live dan ook te doen. Je geeft je luisteraars dan meer dan alleen een liedje. Natuurlijk is interpretatie van een lied voor iedereen persoonlijk, maar context kan een nummer zeker ook interessanter maken zonder per se afbreuk te doen aan die interpretatie.

Ik luister na al die jaren nog steeds veel naar 'gouwe ouwen', maar ik kan ook ontzettend blij worden van de muziek van bijvoorbeeld Wende. In haar muziek komt voor mij een liefde voor poëzie en muziek samen. Haar muzikale vertolking van teksten van o.a. Marieke Lucas Rijneveld, Dimitri Verhulst en Joost Zwagerman is prachtig en haar performance is fenomenaal.  

Welk live-concert heeft het meeste indruk op je gemaakt?
Een voorbeeld uit de laatste jaren komt voor mij dan toch van Wende. Zowel haar concert van Mens als Wildernis waren fantastisch, vernieuwend en inspirerend. Daarnaast vond ik het concert van de Villagers in Doornroosje een aantal jaren geleden geweldig. De nummers waren toen nog iets meer akoestisch dan nu en de stem van Conor O'Brien was spot on, recht naar binnen. Dat heb ik ook altijd bij de concerten van Gregory Alan Isakov. Van hem is alles mooi. De eerste paar keer zag ik hem in kleine zaaltjes, waar hij bijvoorbeeld nog naar de hal van het gebouw liep om daar midden tussen zijn publiek een stukje unplugged te spelen met de akoestiek van een gewelvenplafond. Geweldig mooi en zo intiem. Als ik verder terugga dan is het concert van Crosby, Stills, Nash in Brussel me erg bijgebleven. Toen waren de mannen weer even bij elkaar en het was heerlijk om ze samen te horen spelen. Dat was een gigantisch concert en niet bepaald intiem, maar wat een fantastische band was dat. Het overlijden van David Crosby raakte me daarom laatst ook echt en Guinnevere ging weer op repeat.

Welke recent (± het laatste jaar) uitgebrachte plaat zouden we móéten luisteren? Of welke nieuwe artiest moeten we in de gaten houden? 
Ik hoop vooral dat Wende Wildernis ook op vinyl gaat uitbrengen. Verder ben ik eigenlijk nooit een heel trouwe volger van één artiest geweest en ik haak meestal af wanneer artiesten in de hele grote zalen terechtkomen. Dan mis ik vaak intimiteit van de performance. 
Ik hoop vooral dat we allemaal weer wat meer naar kleinere artiesten gaan luisteren die eigen muziek maken, wat meer gaan ontdekken en zien dat er nog zo ontzettend veel moois is naast alle grote namen. 

Live in een intieme stiltesetting komt de muziek van Saranne het meest tot haar recht, wanneer ze de nummers kan omlijsten met liefde voor literatuur, poëzie, het leven en alles waarmee dit leven je kan overdonderen. Op 26 maart 2023 brengt Saranne haar EP uit in de Thiemeloods in Nijmegen en zal ze haar complete verhaal laten horen op de herkenbare, emotionele en oprechte wijze zoals Saranne dat zo goed kan.