De muzikale inspiratie van Anne Soldaat
Anne Soldaat (1965) is zanger, gitarist en liedjesschrijver. Op dertienjarige leeftijd krijgt hij zijn eerste (Spaanse) gitaar en mag hij van zijn ouders op klassieke gitaarles. Na de elektrische gitaar te hebben ontdekt, wordt hij gitarist in de punkband op zijn middelbare school in Ermelo. Eenmaal in Amsterdam speelt hij achtereenvolgens in de punk/krakersband Beestenboel en een Nederlands- Koerdisch muziekensemble. In 1989 sluit hij zich aan bij Daryll-Ann. De band treedt internationaal op en is vooral in Groot-Brittannië erg populair. Na acht albums en vele optredens gaat de band in 2004 uit elkaar.
Anne Soldaat maakt in de daaropvolgende jaren vijf soloalbums voor Excelsior Recordings, produceert en speelt in diverse andere bands, met onder anderen Tim Knol, Danny Vera en Clean Pete, en maakt muziek bij films, reclames en een dansvoorstelling. Zijn laatste soloalbum, Facts & Fears, verscheen in juli 2021. Anne woont sinds een aantal jaar in Nijmegen samen met Renée Wijnhoven, celliste en zangeres van het duo Clean Pete.
Bij het horen van welke band besloot je muzikant te worden?
"De band die me in mijn jonge jaren in de ban hield was ‘onze eigen’ Golden Earring. Ik weet nog dat ik als elfjarig jongetje naar de plaatselijke platenzaak fietste, met mijn gespaarde centjes brandend in de broekzak, om daar de single Bombay van de Earring te kopen. En als ik thuis even het rijk alleen had, legde ik Golden Earring Live uit ’77 op de draaitafel en probeerde op mijn Spaanse gitaar de partijen van sologitarist Eelco Gelling na te spelen. Het eerste echte liveconcert dat ik bijwoonde was ook van de Earring. Met een vriendje van school werd ik naar de IJsselhal in Zwolle gebracht om de band te zien. Dat moet in ’78 of ’79 zijn geweest. Een overdonderende ervaring. Met magnesiumbommen en alles erop en eraan. Kortom, dankzij de Earring wist ik al snel wat ik wilde worden. Ik heb in de loop van mijn talrijke jaren zowel met Barry Hay als met George Kooymans op het podium gestaan, dus eigenlijk kun je in mijn geval spreken van een ‘voltooid leven’."
Welke artiest is van grote invloed geweest tijdens je carrière?
"Dat is Neil Young. Toen ik wat ouder werd kwam ik erachter dat er naast de Earring nog andere popmuziek is. Want dankzij mijn oudere broers en zussen – zij haalden de platen in huis – hoorde ik het werk van de groten der aarde: Lou Reed, Bob Dylan, David Bowie en… Neil Young. Die laatste heeft me in alle opzichten beïnvloed. De manier van akoestische en elektrische gitaar spelen, van de merken Martin en Gibson, de sound van de elektrische gitaar, het gebruik van de Bigsby vibrato op de gitaar, de manier van songschrijven en zingen. Uniek en eigenzinnig die man. Al ben ik Neil Young gaandeweg het einde van de vorige eeuw – tja, we zijn zo oud als we klinken – wel uit het oog en het oor verloren. Wel duidelijk is dat de man z’n legacy oftewel zijn archief op een handige manier aan het ‘monetizen’ is. Geef ‘m eens ongelijk."
Welk live-concert heeft het meeste indruk op je gemaakt?
"Ik denk de Ramones in Sneek ergens eind jaren ’80. Naast het indrukwekkende geluid en de lichtshow werd het optreden nog magischer door een onweersbui met donder en bliksem."
Welke recent uitgebrachte plaat zouden we móéten luisteren of welke nieuwe artiest moeten we in de gaten houden?
"Ik weet het echt niet. Ik luister niet zo heel veel muziek hoor. Wel veel naar podcasts. Verder ben ik zelf vooral bezig met muziek schrijven, maken of opnemen. En bovendien, er is in het verleden zoveel prachtige muziek gemaakt die vergeten is of wordt genegeerd. Luister maar naar mijn mixtapes op Spotify hier, hier en hier. Kortom je hebt te maken met een man die, volkomen losgezongen van wereld en werkelijkheid, lekker in z’n eigen rabbithole vegeteert."
