Young trekt sprintje naar show Daniël Arends

De beruchte cabaretier uit ‘t Gooi kwam afgelopen donderdag 20 november het podium van Maldensteijn onveilig maken met zijn nieuwe show Carte Blanche. Zelf heb ik daar een paar keer gestaan met musical uitvoeringen dus ik was benieuwd hoe het was om daar een echte comedian te zien. Ik moest wederom uit Tilburg komen, waar mijn laatste college om 18.30 uur eindigde, wat resulteerde in een humoristische entree.

De aanvang
Mijn bus stopte twee minuten na aanvang voor Maldensteijn. Ik sprintte naar binnen om daar vervolgens in een nog verlichte zaal binnen te stappen. Daniël Arends was al begonnen, met een kleine introductie toen hij door mijn binnenkomst gestoord werd. Hij hakte er gelijk op in door een schunnige opmerking te maken dat er voor mij nog wel plaats was op zijn schoot. Aan de zaal te horen zat de sfeer er al goed in, en ik ging met een rood, maar geamuseerd hoofd heel snel zitten.

Rode draad
Ik had al het een en ander van de komiek gezien en hoopte hem ook afgelopen zomer op Lowlands te bezichtigen. Deze tent was echter binnen no time vol, waaraan de populariteit van deze man ook wel aan af te zien is. Hij noemde dit ook in zijn show. Hij werd steeds populairder. Maar net nu hij begon door te breken, wist hij het steeds minder goed. Een van zijn hoofdpunten in zijn opvoering was dat hij leeg begon te raken. Hij had geen inspiratie of creativiteit meer, was al bezig met het zoeken naar een andere baan en wist niet wat hij met al dat verdiende geld moest doen. Deze chaotische zoektocht naar zichzelf maar ook naar groei in het leven was de rode draad in zijn show.

Alles is nep
Ook maakte hij een statement over de twee soorten ‘zijn’. Iemand die je echt bent zit van binnen en iemand die je graag wil zijn laat je aan de buiten kant zien. Daniël’s standpunt was dat hij het heel graag omgedraaid zag. Aangezien de omgeving toch zo door iemands ‘neppe ik’ heen prikt, kan de echte ik net zo goed aan de buitenkant getoond  worden. Ik vond dat hij hier een heel goed punt maakte. Iedereen weet immers inmiddels toch wel dat jonge meisjes met een enorme laag make up op juist onzeker zijn en dat achter al het gedrag wel een diepere reden zit.

Vader
Zelf denk ik dat de diepere reden achter zijn chaotische zoektocht naar groei en inhoud in zichzelf te maken heeft met zijn dochter. Arends is sinds twee jaar vader en aan zijn show en hemzelf  is te merken dat dat veel impact  heeft op zijn leven. Hij twijfelt volgens mij ook of hij nu zijn shows moet gaan baseren op de grappige kanten van ouderschap en kinderen, wat al door zoveel cabaretiers gedaan word. Zijn humor is in die zin een beetje beperkter geworden, wat hij zelf ook aangaf.

Een nieuwe stijl
Desondanks vind ik de timing van zijn grappen en de intonatie geweldig. Hij weet te komen met ijzersterke come backs, zeker als er inbrengen zijn vanuit het publiek. Het is een komiek met een geheel eigen stijl, goede en vaak schunnige of grove grappen en zonder zeer complexe inhoud. Je hebt het idee dat de avond voorbij vliegt en het is afgelopen als je denkt dat hij net begonnen is. Wat mij betreft hoeft Daniël Arends nog niet naar een andere baan te zoeken want hij is razend populair en goed in zijn vak. Ook is hij een van de weinige cabaretiers die de waarheid vertelt over hoe dingen echt zijn. Hopelijk gaan we nog veel horen van deze geadopteerde Indonesiër, wat inmiddels iedereen hoort te weten ;)