Terug in de tijd met Iconic Festival

Zaterdag 10 mei was het dan zo ver: de vijfde editie van het Iconic Festival, waar de beste tributebands de muziek van hun helden nabootsten. Iconic Festival eert de muziek van de vorige eeuw door deze tributebands het podium te geven en het publiek volop te laten genieten van de beste pop/rock van de vorige eeuw.
Het festival was echt heel goed georganiseerd; er waren genoeg zitplekken, eetgelegenheden en wc’s. Op het festivalterrein was een grote tent opgezet, waar de twee podia zich onder bevonden. Er was een mainstage – waar alle tributebands optraden – en een kleiner podium, waar de supporting act 'Mooi Weer Op Straat' tussen de optredens van de tributebands door speelde. De tent was ruim genoeg voor al het publiek en zorgde ervoor dat je als toeschouwer lekker uit de zon stond. Doordat alle zijkanten van de tent open waren, was er ook genoeg luchtcirculatie om de temperatuur in de tent aangenaam te houden. Wat ik ook erg fijn vond aan het festival, was de optie om het terrein op en af te gaan wanneer je wilde. Bij binnenkomst kreeg je een bandje om je arm, waarmee je toegang had voor de hele dag. Als je dan elders iets wilde eten of even wilde rusten, dan kon je uit de drukte stappen en later weer terugkeren naar het terrein.
De sfeer op het terrein was ook om van te genieten. Mensen waren enorm enthousiast om de muziek van hun jeugd weer live te kunnen meemaken; er werd heerlijk meegedanst en meegezongen door het publiek. Daarnaast werd er ook flink gechilld; mensen hadden kleedjes meegenomen om lekker in de zon en uit de drukte te genieten van de muziek. Ik vond het grappig om te zien dat ik en mijn vrienden de gemiddelde leeftijd toch wel omlaag haalden. Sommige ouders hadden hun kinderen meegesleurd, maar ik stond voornamelijk te dansen met mensen wie mijn ouders hadden kunnen zijn. Dat is zeker geen slecht iets; ik merk dat ik me vaker in dit soort situaties bevind als ik festivals of optredens bezoek. Het ligt dus denk ik aan mijn ietwat verouderde muzieksmaak.
Fotograaf: Frank van Raaij
Lekker feesten
Gedurende de avond waren er twee bands waarvan ik niet genoeg liedjes ken om ze echt helemaal fantastisch te vinden, of om ze goed te kunnen vergelijken met de originele band. Voor mij waren dat de bands The Chicago Funk – de tributeband van Earth, Wind & Fire – en Mr Jones & Just in Case – de tributeband van Tom Jones. Beide bands wisten er wel een heerlijk feestje van te maken.
The Chicago Funk was eerder op de dag dan Mr Jones & Just in Case. Ik vond het hilarisch hoe de bandleden van The Chicago Funk de discostijl van de jaren 70 vereerden door middel van hun kostuums en danspasjes. Deze band bestond uit elf man, waarvan er drie zongen. Deze drie zangers hadden allemaal een heerlijk fout, kleurrijk discopakje aan. Naast hun uitstraling hadden ze ook erg leuke danspasjes ingestudeerd, vooral met z’n drieën, maar ook met andere bandleden. De combinatie van de show en de muziek maakte mij enthousiast om meer naar Earth, Wind & Fire te gaan luisteren.
The Chicago Funk - Fotograaf: Frank van Raaij
Later op de avond volgde dus Mr Jones & Just in Case. Van Tom Jones dacht ik nog minder nummers te kennen dan van Earth, Wind & Fire, maar hierdoor was ik juist positief verrast. Ik moet toegeven dat de muziek van Tom Jones niet per se mijn smaak is, maar onbewust ken ik toch best veel van zijn hits. Nummers zoals Sexbomb, It’s Not Unusual en Green, Green Grass of Home ken ik al praktisch heel mijn leven, maar hiervan heb ik nooit geweten dat Tom Jones de artiest erachter is. Ook deze tributeband wist het publiek heerlijk mee te krijgen!
Hoogtepunten
De tributebands die voor mij de dag echt hebben gemaakt, zijn de bands: Golden Earring Undercover, tribute van The Golden Earring, en ACinDC, tribute van AC/DC. Ik was sowieso al erg enthousiast dat deze bands zouden komen, maar had niet verwacht dat de energie van deze groepen mij zo uit mijn plaat zou laten gaan.
Doordat ik wat later moest aansluiten, begon de dag voor mij met de Golden Earring Undercover. Ik was direct weggeblazen door de accuraatheid van de bandleden. Zowel de zanger die Barry Hay nabootste, als degene die voor George Kooymans zong, waren beiden net zo goed als op de studioversie. Daarnaast speelden ze ook mijn favoriete nummers van de Golden Earring. Zo werden de nummers Another 45 Miles en I Can’t Sleep Without You gespeeld. Natuurlijk kwamen de grootste hits ook voorbij, zoal Radar Love en Twilight Zone. Dit optreden deed mij er weer aan herinneren hoe goed de Golden Earring is geweest. Het was geweldig om zo dicht bij de beste rockband van Nederland te komen!
Golden Earring Undercover - Fotograaf: Frank van Raaij
Hoewel ik altijd de studioalbums heb vermeden door het moeilijke stemgeluid van Brian Johnson, was het optreden van ACinDC toch wel het vetste optreden dat ik op Iconic Festival heb meegemaakt. De pure energie waar AC/DC altijd al bekend om heeft gestaan, werd ook door ACinDC geweldig nagebootst. Ik houd van scheurende, energieke gitaarpartijen – wat bij AC/DC wel goed komt. Dit belangrijke aspect was door de gitarist van de band ook erg goed en leuk nagedaan. Hij sprong en huppelde het podium op en af – zoals Angus Young dat ook altijd heeft gedaan – en de solo’s waren spot-on. Toen ze mijn favoriet Whole Lotta Rosie speelde, kon ik niks anders doen dan mee headbangen en meebewegen op de muziek.
ACinDC - Fotograaf: Frank van Raaij
Gemixte gevoelens
De avond werd afgesloten door Queen Must Go on. Ik had hier hele hoge verwachtingen van aangezien ik een tamelijk groot Queen-fan ben. Ik kon dus niet wachten om te horen hoe zij de iconische nummers van Queen zouden (na)spelen. Ik was echter licht teleurgesteld. Queen Must Go On was zeker niet slecht, maar het was geen Queen. De zanger zong een aantal hoge noten niet en alle achtergrondstemmen werden via een tape afgespeeld, evenals pianopartijen. Dit vond ik erg jammer. Mijn favoriete kenmerken van de band, zoals het meerstemmige en het enorme bereik van Freddie Mercury, liet Queen Must Go On liggen. Als je een tributeband van Queen bent, kun je niet de meerdere stemmen en het grote bereik van Freddie's stem weghalen, maar moet je dit live zien waar te maken.
Toch was de band zeker niet slecht. Zo was de gitarist geweldig; elke solo die hij speelde was identiek aan de plaat. En de zanger van de band zong met volle overtuiging en kracht. Dit was voor de feestelijke sfeer in het publiek erg leuk. De rest van de band speelde ook erg goed, de bassist bootste de speelse baspartijen van John Deacon erg leuk na. Ook wisten ze heel het publiek met elk nummer luidkeels mee te laten zingen, wat op sommigen momenten tot kippenvel leidde. Queen Must Go On is dus zeker wel een goede en leuke band, alleen vind ik het steken laten vallen als tributeband van Queen.
Mooi Weer Op Straat
Deze groep verdient zijn eigen alinea; ik vond het geweldig om Mooi Weer Op Straat eindelijk weer een keer live te zien. Ik heb deze band al een keer eerder gezien toen ik met mijn familie, zo’n tien jaar geleden, op de camping stond in Parijs. Mijn ouders, broers en ik verveelden ons op een avond en zagen dat Mooi Weer Op Straat het avondprogramma vulde. Van tevoren hadden we al heel veel schik om de naam, en het optreden was geweldig! Na al deze jaren heb ik de band nog onthouden, en toen ik zag dat zij als supporting act op het programma stonden, kon ik haast niet wachten.
Ook ditmaal was het een groot feest met Mooi Weer Op Straat. In de eerst set die ik ze hoorde spelen, speelden ze nummers van The Beatles. Ik ben enorm groot Beatles-fan, dus dit was een erg sterk begin. In de sets daarna speelden ze allerlei leuke feest-klassiekers, zoals Run To You van Bryan Adams en Can’t Hold Us van Macklemore en Ryan Lewis. Ze maakten er een enorm groot feest van en ik wil zeker bij een volgend concert zijn.
Volgend jaar weer
Ik heb enorm genoten op het Iconic Festival. De bands waren erg goed, de sfeer was leuk, en het is voor mij een van de beste manieren om mijn favoriete muziek nog live te kunnen horen. Natuurlijk is er volgend jaar weer een editie van dit geweldige feest in het Valkhofpark, ditmaal op 9 mei. Kaarten zijn al te koop via de site: https://iconicfestival.nl/. Voor meer informatie over de tributebands die tijdens de afgelopen editie te zien waren, kun je ook op de site van Iconic Festival terecht.
Getagd onder
-
WatIconic Festival
-
WaarValkhofpark Nijmegen
-
Website