Litouwse post-punk en Japanse psychedelica in Merleyn

Op 23 juni speelde de Japanse band Kuunatic in Merleyn, met in het voorprogramma het Litouwse trio Shishi. Zes dames vulden de avond met hun unieke, onconventionele en meeslepende muziek. Hoewel de meeste klanken van beide trio’s sterk in contrast staan, passen ze perfect bij elkaar op gebied van uitstraling en creativiteit. 

Het Litouwse trio Shishi vult het voorprogramma. De drie dames uit Vilnius zijn op Europatour en spelen voor het eerst in Nederland. De glitteroutfits die ze dragen passen perfect bij de energie die van het podium afstraalt. Tussen de nummers door bedankt Shishi het publiek en vertellen ze dat ze voor het eerst in Nederland zijn. De zacht klinkende stemmen waarmee ze in hun beste Nederlands “dankjewel” zeggen, staan sterk in contrast met het enthousiasme en kracht waarmee Shishi speelt. Een mix van surf, pop en post-punk én soul vult voor een klein uur de zaal, waarna het tijd is voor Kuunatic. 

Shishi

Onheilspellend geheel

Op het podium staan drie vrouwen, volledig gekleed in het wit en op hun wangen en voorhoofd hun iconische facepaint. Alle drie de bandleden, Yuko Araki, Fumie Kikuchi en Shoko Yoshida staan op blote voeten. Het zorgt voor een interessant gezicht. Bij de start van hun eerste nummer zwellen, op het ritme van de muziek, de lichten op. Soms doen de zware geluiden en dan weer aanzwellende klanken denken aan filmmuziek. De aanblik, donkere lampen en zware tonen zorgen voor een sfeer die bijna onheilspellend aanvoelt.  

Een eigen genre

De muziek heeft herkenbare traditioneel Japanse klanken, gecombineerd met geluiden van de tambourine, keyboard, bas, drums en dwarsfluit. Het is moeilijk binnen een genre te plaatsen, maar laat zich vooral karakteriseren door psychedelica en post-punk. Dat de muziek niet in een hokje past is geen verrassing; Kuunatic doet juist hun best een zo eigen mogelijk geluid naar buiten te brengen. 

Ook het publiek is divers. Het loopt uiteen van studenten tot verliefde koppels en mensen die alleen zijn gekomen. De mensen variëren in leeftijd, stijl en houding, maar iedereen lijkt te genieten van Kuunatic’s genreoverstijgend geluid..

Tītián

Als vijfde nummer spelen ze hun meest beluisterde nummer Tītián. Sommige luisteraars genieten vanaf een barkruk aan de zijlijn, anderen laten zich zichtbaar meevoeren door de muziek. De meer instrumentale delen in het liedje brengen zowel de psychedelische als tribale kenmerken van Kuunatic’s muziek naar de voorgrond.

Bij de rest van de nummers lijken de bandleden tijdens lange instrumentele outros helemaal op te gaan in de muziek. Bassist Shoko Yoshida staat bijna headbangend op het podium. Bij één van de laatste nummers wordt er zo enthousiast op het keyboard geslagen dat menig luisteraar zich af zou kunnen vragen of er nog een bedoeling achter zit.

Tegen het eind van het optreden veranderen de lampen van kleur, en de combinatie van groen en roze afwisselende lichten maken de sfeer vrolijker en luchtiger. Het staat sterk in contrast met het sombere geluid wat wordt gecreëerd door met de plectrum over de snaren van de bas te strijken. Het karakteriseert mooi het onverwachte, unieke en interessante aan de muziek van Kuunatic.