De muzikale inspiratie van The Square Keys
The Square Keys uit Nijmegen is een bijzonder trio: naast twee muzikanten heeft de band een live-kunstenaar. Ze brengen rauwe, oldschool boogieblues met een eigen twist. Onder hun motto Homegrown Blues doen ze alles zelf: van het bouwen van instrumenten en het maken van hun eigen artwork tot het opnemen van hun muziek en het onderhouden van hun website.
Gijs Jacobs is de zanger en multi-instrumentalist van de band. Met zijn zelfgebouwde dubbelhals-gitaar en voetdrum weet hij moeiteloos verschillende sounds en ritmes te combineren. Sraar Schoth, de bassist, zorgt voor een solide basis van hun geluid, met een diepe groove die de muziek stevigheid geeft.
Maikel Verkoelen, de derde creatieve kracht, vangt de sfeer van elk optreden live op papier. Hij laat zich inspireren door de muziek, het publiek en het moment en vertaalt dit in unieke tekeningen op bierviltjes, die hij tijdens het optreden uitdeelt.
Van zompige blues met slepende slidegitaar en krakende boogie tot vrolijke deuntjes en mysterieuze nummers, The Square Keys brengen een mix van eigen werk en covers.
Bij het horen van welke artiest besloot je muzikant te worden?
Gijs: "Tommy Emmanuel met zijn album Endless Road heeft me geïnspireerd om met een duimplectrum te gaan spelen, en dat beïnvloedt mijn gitaarspel tot op de dag van vandaag. Daarnaast vind ik de teksten van Tom Waits fantastisch. De verhalen op zijn album Nighthawks at the Diner heb ik grijsgedraaid. Ik kijk ook erg op tegen de originele muzikaliteit van DeWolff. Hun eerste albums waren onnavolgbaar, en ze blijven me verrassen met de vetste dingen."
Sraar: "Ik ben in mijn leven door veel muzikanten beïnvloed, maar Herman Deinum van Sweet d’Buster heeft een speciale vonk in mijn hart ontstoken. Voor het eerst hoorde ik een originele, aparte bassolo. Sindsdien weiger ik de standaard basriffs te spelen en kan ik niet anders dan mijn eigen, afwijkende weg op de bas volgen."
Maikel: "Bill Watterson van Calvin and Hobbes inspireert me al sinds mijn jeugd. Hij tekent heel levendig en maakt niet alleen grappige stripjes, maar pakt ook levendige momentjes. Heel gevarieerd, maar stijlvast. De combinatie van muziek en artwork heeft me altijd al geboeid. Bands zoals Ugly Kid Joe en Iron Maiden hebben ook altijd indruk op me gemaakt."
Welke plaat is van grote invloed geweest tijdens je carrière?
Gijs: "In de vroege tijd van YouTube begon ik met liedjes schrijven en filmpjes uploaden. Via dat platform ontmoette ik Keni Lee Burgess. Hij maakte me bekend met de cigar box guitar en het zelf bouwen van instrumenten. Ik heb ooit een cbg voor Keni gebouwd, en die zelfbouw is een hobby geworden die uit de hand is gelopen. Zelfgebouwde gitaren met dubbele hals, zelfgebouwde aspergekist-ketting-(voet)drum en een zelfgebouwde Hammondorgel-kloon."
Sraar: "Jimi Hendrix is altijd belangrijk voor me geweest. Hey Joe was het eerste nummer dat ik kon spelen, en het is regelmatig teruggekomen. Bijvoorbeeld met schoolbandjes die op de jaarsluitingen op de SSgN weer een fijne cover van Jimi brachten. Altijd lekker. Ook heb ik een grote passie voor strips. Edgar P. Jacobs heeft me op grafisch gebied altijd geïnspireerd. Zijn werk in 'de klare lijn', zoals in Blake en Mortimer, vond ik als kind al prachtig."
Maikel: "Sam Kieth heeft altijd al een belangrijke rol in mijn leven gespeeld. Hij doet juist het omgekeerde van Watterson: een heel expressieve tekenaar. Bekend van The Maxx op MTV. Hij werkt met veel verschillende stijlen, vaak met donkere materie. Erg expressief en variërend in het moment."
Welk live-concert heeft het meeste indruk op je gemaakt?
Gijs: "Peter Pan Speedrock op Dynamo Open Air 1999 blies me compleet van mijn sokken. Ze stonden ’s middags om 13.30 uur gepland, een tijdstip waarop het meestal nog rustig is. Maar ik ving daar in een catfight met de toenmalige vrouw van de drummer een drumstok. Later die avond gaven ze tijdens de headliner Metallica een ongepland extra concert in de chilltent. Samen met Dikke Dennis en de vuurspuwende vrouwen van Nashville Pussy. Het dak ging eraf. Dennis begon in een Elvis-pak en eindigde crowdsurfend in zijn blote reet. Een verrassing die ik nooit zal vergeten."
Sraar: "The J. Geils Band op Pinkpop 1980 was onvergetelijk. Ze traden zelden buiten Amerika op, en mijn vrouw Marian en ik hadden speciaal Pinkpop-kaarten gekocht om hen te zien. Ze kwamen op met de plaatselijke fanfare, cheerleaders en majorettes. Het was erg bijzonder om erbij te zijn. De dag ervoor had Van Halen afgezegd omdat de zanger pijn had aan zijn vinger. De zanger van J. Geils was de dag ervoor in elkaar geslagen, maar speelde gewoon zijn set. Legendarisch."
Welke recent uitgebrachte plaat zouden we móéten luisteren?
Gijs en Sraar: "Houd Meryn Bevelander in de gaten. We zijn trots op deze oud-leerling van ons. Met zijn broer maakt hij goede muziek in de Meryn Bevelander Band (blues) en in ongeveer dezelfde formatie met Sonic Whip, waarmee ze een flinke bak stonerrock maken."
Sraar: "Wende Snijders heeft me laatst enorm verrast. Ik was hier erg van onder de indruk. Ze toverde de concertzaal om tot een theater. Haar show zat goed in elkaar. De volgende keer dat ze naar Nijmegen komt, zijn wij erbij. Wende kan via info@thesquarekeys.com contact met me opnemen."
Maikel: "Ik wil Onelinedrawing (een singer-songwriter, hij tekent niet), oftewel Jonah Matranga, in het zonnetje zetten. Hij doet alles zelf, en daar houden we alle drie van. Een unieke stem: minimaal, breekbaar, maar wel erg krachtig."
Sraar en Maikel hebben nog een tip voor een graphic novel: “Lord of the Flies van Aimée de Jongh. Ze is het grootste talent dat momenteel in Nederland rondloopt. Ze is de bestverkopende tekenaar wereldwijd, volgens Maikel.”
