Skip to main content
Vacature redactiecoördinator

Vacature redactiecoördinator

De muzikale inspiratie van Maggie’s Flock

| Steven Trooster | Interview
De muzikale inspiratie van Maggie’s Flock
Roel Seidell (Maggie's Flock) | Fotografie: Peter van Esch

Maggie’s Flock is een zeskoppige band uit Nijmegen en Arnhem die stevige folkrock speelt. Een blend van traditionele Schots/Ierse folkinstrumenten als tin whistle, bouzouki, mandoline, viool en accordeon, gemengd met een stevige rocksound van gitaar, bas en drums. Kenmerkend zijn de vrolijke songs met vaak ironische teksten en catchy folktunes die op behoorlijk hoog tempo over het publiek worden uitgestort. 

Maggie’s Flock weet met een energieke live-set overal een feestje te bouwen. Onlangs bracht de band haar nieuwe single Darling Jenny uit, een knipoog naar de bekende Ierse meezinger Whiskey in the Jar. Maggie’s Flock bestaat uit drummer Hub Rasker, bassist Gijs Nielen, René Boerrigter op viool en mandoline, accordeonist Neil MacFarlane, gitarist Edwin Steenstra en Roel Seidell op zang en whistle. Roel is naast muzikant ook illustrator. Hij neemt je deze week mee in zijn muzikale inspiraties. 

Roel Seidell fotografie Peter van Esch 02

Bij het horen van welke plaat besloot je muzikant te worden? 
Rum Sodomy & the Lash van The Pogues sloeg bij mij in als een bom. Punk met Ierse folk samengebracht door een zwikkie ongeregeld. Prachtige teksten van een tandeloze zanger die klinkt als een op zaterdagnacht in elkaar geroste en daarna uit een Londense goot geviste straalbezopen Ier. Ik was meteen verkocht. Ik drumde toen al in mijn eerste bandje, maar dankzij deze plaat ben ik in de UK voor het eerst naar een folksessie in de pub geweest. Op die dag ben ik per direct overgestapt op folk-instrumenten als bodhrán (Ierse handtrommel), trekzak en tin whistle. The Pogues zijn de uitvinders van de folkpunk, en naar mijn mening nooit overtroffen.”

“In mijn dagelijks leven ben ik illustrator, en ik heb ooit een strip gemaakt van één van hun nummers. Dat zegt denk ik wel wat over hoeveel de band tot mijn verbeelding sprak. Die strip staat tot mijn trots nog steeds op de officiële Pogues-website.”

Roel Seidell fotografie Peter van EschWelke plaat is van grote invloed geweest tijdens je carrière?
 
Fisherman’s Blues van The Waterboys. Ik was al fan sinds hun rockalbum This is The Sea, maar de plotselinge en radicale ommezwaai naar Ierse folk verraste me aangenaam. Ik ging me verdiepen in de Iers/Schotse folk, ging kroegsessies af en speelde graag nummers van dat album. Opgenomen in een oud leegstaand landhuis aan de westkust van Ierland. Het is een heerlijk gevarieerde plaat, met een fijne hippie-bohemien vibe. Ik volg ze nog steeds op hun meanderende muzikale pad. When Ye Go Away is nog steeds mijn favoriete nummer.”

Welk live-concert heeft het meeste indruk op je gemaakt?
“Tom Waits, de Doelen Rotterdam op 8 november 1985. De Rain Dogs-tour. Midden in zijn transformatie van barcrooner naar de weirde plinky-plonk-muzikant. Alles is uniek aan die man. Zijn humor, zijn stem, zijn beeldtaal, zelfs de manier waarop hij beweegt. Ik woonde destijds midden tussen het nachtleven van Rotterdam. Met name zijn oudere muziek paste perfect bij de grootsteedse scheefheid om me heen. Ik zwelgde in zijn barfly-romantiek. En toen kwam hij zomaar in mijn stad spelen! Ik heb vorig jaar nog een tribute-optreden aan de man gebracht.”

Welke recent uitgebrachte plaat zouden we móéten luisteren? 
Volksheil is de nieuwste plaat van Dancing Dollekamp, de nieuwste formatie rond mijn held André Manuel. Dit jaar nog gezien in Merleyn. Wat een speelplezier! Vier gitaristen en twee drummers en de grootste lol in de kleinste zalen. Die mannen weten waar het om draait. Ik ontdekte André Manuel in de tijd dat ik in Dubius, een Nederlandstalig folkbandje zat. Ik was destijds op zoek naar iets Nederlandstaligs dat niet meteen naar de kleinkunstpodia verwezen werd. Iets rauws, iets tegendraads. Alles klonk zo braaf in het Nederlands. Totdat ik Krang, het soloalbum van Manuel, hoorde. Toen dacht ik: ja, dat bedoel ik nou. André Manuel brengt voor mij de ‘schijt-aan-alles-poëzie’ van Shane MacGowan en de rariteit en muzikale eigenzinnigheid van Tom Waits dicht bij elkaar. En dan zingt-ie ook nog in zijn moerstaal! Ga ze zien, liefst op een klein festivalletje of in een klein zaaltje.”

Roel Seidell fotografie Peter van Esch

Roel Seidell fotografie Peter van Esch

Fotogalerij Maggie's Flock

https://www.maggiesflock.com/

Maggie’s Flock is te zien op zaterdag 2 november op het DRU Poppodium in Ulft en op vrijdag 14 maart in Willemeen in Arnhem.

 

Getagd onder

Deel dit artikel