De muzikale inspiratie van Folkert Cannegieter
Muzikanten onder ons kunnen Folkert Cannegieter kennen als eigenaar van de tweedehands muziekwinkel Tools 4 Tones. Folkert zelf speelt elektrische bas en contrabas, vooral in de jazzscene. Hij is te vinden bij de jazzsessies in Café de Kroon en startte vorig jaar wekelijkse sessies in de Thiemeloods onder de noemer Jazzcafé Op Maandag JOM! Afgelopen maandag was er een eerste sessie van een nieuwe reeks.
Folkert Cannegieter kwam in 1985 voor een studie sociologie in Nijmegen wonen, afkomstig van het West-Brabantse land. Als muzikant stapte hij al snel in diverse bandjes met diverse stijlen, zoals de spacerock van de in Roosje repeterende band The Dungeon Dwellers rond 1990. Eind jaren negentig besloot hij de contrabas op te pakken en wilde hij het musiceren grondiger aanpakken. Jazz spelen, in de meer traditionele zin althans, kwam hierbij in beeld. In 1996 begint hij met zijn bedrijf, Tools 4 Tones Muziek, aan de Marialaan in Nijmegen, waar hij nu dus al bijna 30 jaar een handel in gebruikte muziekinstrumenten en apparatuur runt.
“Als muzikant ben ik al jaren betrokken bij de maandelijkse jazzsessie in Café de Kroon, elke eerste zondagmiddag van de maand. En, vooral omdat ik zelf meer wilde spelen, maar ook omdat ik vermoedde dat er meer muzikanten zijn die vaker in een jazzcafé willen vertoeven en willen meespelen, ben ik sinds dit jaar Jazzcafé op Maandag JOM! in de Thiemeloods gestart. Niet te vergeten ook voor de liefhebber van live jazz. In een prettige ambiance, een kleinere, intiemere en rustigere plek voor jazz, hoe bedaagd dat voor sommigen misschien ook klinkt. En met de wekelijkse regelmaat lijkt me dit voor zowel bezoeker als speler een aanwinst in Nijmegen.”
Bij het horen van welke plaat besloot je muzikant te worden?
“Mijn eerste ambitie om als muzikant iets te creëren ontstond niet na het horen van bands en had in eerste instantie niet eens met muziek te maken. De aanleiding was het bouwen van een gitaar. Toen ik hem gebouwd had, wilde ik er ook op spelen en dat was de start, zo simpel was het. Daarbij was ik en bleef ik heel lang en grotendeels selfmade: zelf bouwen, prutsen, uitzoeken, leren spelen, improviseren, naspelen. Na het horen van met name reggae besloot ik bas te spelen. Leek me ook eenvoudiger met maar vier snaren. Deze reggae was overigens wat specifiek: met name Engelse dubreggae van het door Adrian Sherwood geleide On-U Sound label van begin jaren tachtig. Dat is wat ik hoorde en leerde kennen. Bob Marley was mij geheel onbekend. Ik had zo mijn eigen niche, zeg maar. Daarmee is een kenmerk van mijn muzikale interesses beschreven: niks mainstreams te ontdekken daar. Dat is overigens grotendeels ook zo gebleven: noem me een hedendaagse populaire band en ik ken hem niet.”
“Maar goed: mijn eerste reggaebandje bezorgde me de kick van mijn eerste optreden op een echt podium, in het jongerencentrum dat ik zelf bezocht. Daar stond ik dan ineens, na een halfjaartje in het bezit te zijn van een basgitaar. Memorabel, kan ik zeggen.”
Welke artiest of plaat is van grote invloed geweest tijdens je carrière?
“Hoewel er in mijn ouderlijke gezin altijd wel muziek was, en dat ook zeker voor mij wel betekenis had, had ik dus nooit de ambitie er zelf iets mee te doen. Tot het hierboven beschreven moment. Ik leerde wat meer bands en muziek kennen. Reggae, zeker, en diverse obscure, licht experimentele, alternatieve postpunkbands wekten mijn interesse. Maar de eerste keer dat ik King Crimson hoorde, weet ik nog goed: het livealbum USA. Dat maakte echt indruk, zo intens en geladen en…, ik kan er niet direct woorden voor vinden. De andere platen, vooral die van de eerste periode van deze band, kwamen al evenzeer binnen. Daarmee was de muzikale toon en ambitie voor mij al een heel stuk duidelijker: inspiratie, kortom. Er zou al snel nog heel veel volgen uit alle hoeken en gaten, maar ik zie dit als belangrijk deel van mijn start.”
“Ondertussen sijpelde ook andere muziek mijn leven in: meestal niet dat wat op de radio te horen was. Jazz, Afro, minimalistische muziek. Een belangrijke muzikant werd Charlie Haden, wiens muziek ik via diverse ECM-opnames ook al in mijn beginjaren als 'muziekspeler' leerde kennen. Ik vond hem heel inspirerend, misschien wel de belangrijkste invloed in die tijd. Nog steeds is hij voor mij een bron. Maar mezelf degelijker verdiepen in het spelen van de contrabas, het spelen van met name jazz, dat zou nog een tiental jaren duren. Pas eind jaren negentig pakte ik het muziek maken wat grondiger aan: vanaf dat moment kwam de contrabas in beeld.”
Welk liveconcert heeft het meeste indruk op je gemaakt?
“Ik ben een regelmatige bezoeker van livemuziek en heb heel wat moois meegemaakt. Ik ben geen lijstjesman; ik vind het vergelijken van muziek en muzikanten onrecht doen aan de schoonheid en kunst ervan. Maar als ik herinneringen oproep, komt er wel wat boven, zeker. King Crimson zo’n vier jaar geleden in De Vereeniging. Memorabel ook omdat ze hier en daar zo dicht bij de door mij gekoesterde originele opnames bleven, zowel qua repertoire natuurlijk, maar ook qua klank en benadering. Joshua Redman, een jaar geleden in het Concertgebouw. Of Trio Bernstein, Stewart, Goldings in LUX, nu enkele jaren geleden. Super.”
“Recentelijk Xavi Torres in Thiemeloods, als programmering van JIN: ook echt een geweldige muzikant en een ontdekking voor mij. En er is zóveel meer. Ik word met grote regelmaat weer verrast door iets anders, iets nieuws, iets erg goeds, wat ik dan meestal live ontdek, waarvan héél veel van Nederlandse bodem.”
Welke nieuwe artiest moeten we in de gaten houden?
“Al met al is mijn waarneming dat er ontzettend veel goede muziek is en geweldige muzikanten, in alle richtingen, in alle soorten, genres, noem het maar op. Werkelijk ‘une mer à boire’. Ik heb gelukkig niet de drang om mijn kennis daarover omvattend te maken of zelfs maar te vergroten, maar laat me liever steeds weer verrassen.”
“In die zin is het interessant om van heel veel muzikanten en bands te weten wat hun bronnen of inspiraties zijn: zeker is dat er in no time een hele lijst van voor mij onbekende, maar zeer goede muzikanten en muziek naar voren zal komen. Ik weet dat mijn niche-muziekwereldje en kennis van wat er op muziek te beleven is, ruimschoots klein genoeg is. Maar als ik dan toch een band moet noemen: De Staat. Wat zijn hun achtergronden van muziek, hun bronnen? Honderd procent kans dat zij geweldige muziek als inspiratie hebben. Maar, ten overvloede, net als zo velen.”
