Skip to main content
Vacature redactiecoördinator

Vacature redactiecoördinator

De muzikale inspiratie van Pieter Sloot (Cloudsurfers)

| Steven Trooster | Interview
De muzikale inspiratie van Pieter Sloot (Cloudsurfers)
Pieter Sloot gitarist Cloudsurfers | Foto Peter van Esch

Pieter Sloot is de 24-jarige gitaar- en regeldude bij de band Cloudsurfers. Daarnaast is hij net afgestudeerd politicoloog in de specialisatie Conflict, Power & Politics. Verder maakt hij de programma's van Popronde Nijmegen en Record Store Day. Hij draagt altijd verschillende sokken, is borrelnootjesfanaat en leeft onder het motto 'liever langharig dan kortzichtig'. Hij is geboren en getogen in Friesland, maar spreekt opvallend genoeg geen Fries. Inmiddels woont hij al zes jaar in Nijmegen en in deze rubriek doet hij een boekje open over zijn muzikale verleden. 

Cloudsurfers is een Nijmeegse post-punk band die via Popronde landelijke bekendheid kreeg en in 2022 op Eurosonic Noorderslag stond. 16 september verscheen hun nieuwste plaat Subhuman Essance. De komende maanden tourt de band door Europa. Zaterdag 23 december spelen ze in Doornroosje en 5 januari wordt de tour afgesloten in Paradiso..

Bij het horen van welke artiest besloot je muzikant te worden? 
Dat moet in groep 6 of 7 zijn geweest, toen mijn voetbalcarrière vroegtijdig werd beëindigd door een onfortuinlijke Calvé pindakaasreclame met mijn naam erin. Rond die tijd ontdekte ik bands zoals AC/DC, Guns N' Roses en Rammstein en dat vond ik heel veel vetter dan voetbal (understatement). Ik had toen een telefoon met drie liedjes erop die ik de hele dag luisterde, waar mijn familie helemaal gek van werd. Ik weet nog dat het eerste liedje dat ik mijzelf leerde East Jesus Nowhere van Green Day was, dat ik vervolgens elke dag na school tientallen keren achter elkaar speelde tot het punt waarop mijn moeder de hele dag die melodie in haar hoofd had. Mooie tijden. 

Welke artiest is van grote invloed geweest tijdens je carrière?
Ik grijp graag elk moment aan dat ik kan om over King Gizzard & The Lizard Wizard te praten, zo ook nu! Die band is voor mij een onuitputtelijke bron van inspiratie. Omdat ik het te gek vind dat hun muzikale stijl uiteenloopt van psych-rock tot hiphop tot metal tot jazz tot elektronica tot spaghettiwesternmuziek tot weirdo crazy shit in het kwadraat! En ook omdat ze heel erg hun eigen ding doen qua eigenlijk alles. Hoewel drie van de leden een muziekindustrieopleiding hebben gedaan, lappen ze alle 'regels' van de muziekindustrie aan hun laars en doen ze echt hun eigen ding. Ze brengen muziek uit wanneer ze willen en het is heel inspirerend om ze allerhande eigenzinnige dingen te zien doen, en ze daar dan zo groot mee te zien worden. Het inspireert je als muzikant heel erg om no matter what je eigen ding te blijven doen.

Welk live-concert heeft het meeste indruk op je gemaakt?
Ik vind Amenra een van de beste livebands die er zijn. Hoewel zij muzikaal uitmuntend zijn gaat het bij hen vooral om de live-ervaring en het gevoel; hun liveshows bieden een cathartisch platform tot introspectie. Voor mij is dit ook een belangrijk aspect aan die band. Ikzelf ga voornamelijk naar hun liveshows vanuit een soort therapeutisch aspect, naast het feit dat ik de muziek waanzinnig vet vindt. Deze band moet je echt live zien, en voelen. 

Pieter Sloot foto Peter van Esch 03

Welke recent uitgebrachte plaat zouden we móéten luisteren?
Dit jaar heb ik qua nieuwe releases denk ik het meeste geluisterd naar het compact getitelde PetroDragonic Apocalypse; or, Dawn of Eternal Night: An Annihilation of Planet Earth and the Beginning of Merciless Damnation van, jawel, King Gizzard & The Lizard Wizard. Dit is hun vierentwintigste album, waarop ze terugkeren naar de thrashmetal, net als op Infest the Rats' Nest uit 2019. Het album meurt naar smerige oliedampen en gaat over het einde van de wereld, hekserij, draken, monsters. Het geheel vertelt een crazy metaforisch verhaal over de aarde die naar de tering gaat. Prachtig. Ik vind het ook cool om te horen hoe ze eerder werk in deze plaat samenbrengen: het proggy randje van Polygondwanaland, het metal-randje van Infest the Rats' Nest en het verhalende van Murder of the Universe. Laatstgenoemde plaat werd overigens geproduceerd door Michael Badger. We hebben het genoegen gehad om met hem te mogen werken: ons nieuwe album Subhuman Essence is namelijk gemixt door hem. 

Fotogalerij

https://www.cloudsurfers.net

Getagd onder

Deel dit artikel