Nytt Land voert Merleyn vijfduizend jaar terug in de tijd

Een bijzondere ervaring, deze maandagavond vlak na de herfstequinox. Nytt Land speelt duistere sjamanistische folk uit Siberië. Rituele muziek gestoeld op een heidens verleden, vertolkt door een man en een vrouw gekleed in primitief aandoende kleding, met touw en leer omwonden en geheimzinnig geschminkt. De microfoonstandaards zijn gehuld in takken en spinrag en ook de drums zijn omfloerst.

De muziek grijpt je meteen bij de keel. Ritmische en aritmische drums, een koeienhoorn en een mondharp met op de achtergrond het gekras van raven, het geluid van de wind en de midwinterzang van wolven. En daaroverheen en doorheen grunt de typisch Oost-Aziatische keelzang van Anatoly Pakhalenko en het verdragende joiken van zijn vrouw Natasha.

Een uur lang betoveren zij het publiek en voeren het mee naar de geheimzinnige berkenbossen, de ruige vlaktes, de lieflijke bergbeken en de onverbiddelijke winters van heel lang geleden. De muziek spreekt een soort oergevoel aan; je wordt er aan overgeleverd en als Natasha opeens haar witte ogen opslaat voel je dat er meer op je neerkijkt.

Nytt Land was al eerder te zien en te horen in Tilburg en heeft diverse albums op hun naam. In de kringen van pagan music zijn ze goed bekend. Zij spelen op veelal zelfgemaakte instrumenten en maken vaak muziek in de uitgestrekte natuur van Kalachinsk waarbij ze gebruik maken van de eeuwenoude magie van die natuur. Die sfeer klinkt helder door in hun nummers. Ook gebruiken ze oude sagen en spirituele tradities als basis voor hun muziek. Ze zingen hun teksten in oude Scandinavische talen om de energie van die verhalen door te geven. En dat werkt.