De Staat

Als je ook in het buitenland lovende recensies krijgt voor je eersteling staat natuurlijk iedereen in de rij om de tweede te komen horen.Nijmegen mag zich vereerd voelen. De Staat voelde hetzelfde… In een live-set die de muziek zijn werk laat doen en de band-leden nederig en geconcentreerd volgen.
Lees verder... 

CD-presentatie De Staat in de Vereeniging

Als je ook in het buitenland lovende recensies krijgt voor je eersteling staat natuurlijk iedereen in de rij om de tweede te komen horen.Nijmegen mag zich vereerd voelen. De Staat voelde hetzelfde… In een live-set die de muziek zijn werk laat doen en de band-leden nederig en geconcentreerd volgen.

Pas na vijf knallende piemelstrakke nummers besluit Torre iets te zeggen: ‘Twee jaar geleden stonden we voor onze eerste CD-presentatie in Doornroosje, en dan nu al voor een publiek dat er zelfs voor wil betalen.’ Waarna Torre afsluit met een nederig bedankt. Het lijkt alsof hun eigenwijsheid en popmuzikaal anarchisme zich uitbetaald. En dat in een muziekindustrie die erg in beweging is. Muziek die nu al als klassiek klinkt en ondanks de wondermuur aan geluid wonderwel in de Vereeniging past. Petje af voor de geluidsman.

Ik zag ze voor het eerst bij een verrassingsoptreden tegen de afbraak van het oude postkantoor vlakbij het station. Met ongepolijste recht toe recht aan nummers, gebracht met de energie van een jonge hond die blaft waar het van zijn baas niet mag. In de eerste CD uit 2009 heeft deze hond een halsband gekregen met een naam en een nimmer aflatende rare bite binnen de popmuziek. In de tweede wordt de hond nog volwassener, en zijn ook de tanden iets aangescherpt, om iedereen zachtaardig te dwingen: je moet luisteren. 

Met de CD ‘Machinery’ haal je een menselijke machine in huis. Een sympathieke machine. Die zijn harde kanten laat zien, soms om te bijten, soms om te lachen, maar altijd vet en vol warmte. Een machine die je meeneemt in de eigen wereld van de Staat, de staat van de hedendaagse pop. Met net als op het eerste album verwijzingen naar bijna alle soorten muziek waar de muziekkritiek een naam aan heeft kunnen geven. Want dat is het leuke aan luisteren naar De Staat. Het heeft een eigenheid die refereert naar ieders omgeving. Van jong tot oud, van de pure liefhebber tot de jongere die gewoon wil dansen: iedereen kan er iets mee. Van onderbuik tot intellect. Het lukt hun goed om iedereen te boeien. 

Deze live-show was al één hoogtepunt. Vijf steengoeie nuchtere muzikanten zonder attitude maar met een muziek en voordracht die doet denken aan Primus op ontdekkingstocht. De hit van 2011? Sweatshop. Dance-remixers hoeven hier al niets meer aan te doen om de dansvloer uit zijn dak te laten gaan, al waren de achttienhonderd aanwezigen nog een beetje mak… Een zegetocht door binnen- en buitenland zal ongetwijfeld volgen.
Met de onvoorstelbaar mooie hulp van één van Geert Jonkers’ creaties. Geen enkele digitale drummachine haalt het bij deze, een ode aan dat wat de rock groot heeft gemaakt: eerlijk ambachtswerk van eigenwijze kunstenaars. Afijn, je kunt het op teevee nog eens nazien.

{ugallery}staat{/ugallery}

Wat: De Staat
Waar: Vereeniging
Wanneer: 3 maart 2011
Door: Remy Angel
Foto's: Mattie Schuster

Website De Staat
Website Odd Enjinears