In de reeks Het Betere Werk 'Zabriskie' van Peter Verhelst.

Het betere werk: Zabriskie

Peter Verhelst

Peter Verhelst (Brugge, 1962) won dit jaar De Grote Poëzieprijs voor zijn bundel ‘Zabriskie’(2023), de prijs voor de beste dichtbundel van het afgelopen jaar. Meer dan genoeg reden om deze reeds ruim gelauwerde Vlaamse dichter bij Het Betere Werk onder de aandacht te brengen in het PcN. In de reeks Het Betere Werk  duiken Willemijn van den Geest en Wim van Til maandelijks in het werk van een dichter of een bundel die onlangs in het nieuws is geweest.

Waar stevenen we als mensheid op af? Die vraag staat centraal in dit bekroonde werk.’Zabriskie’is behalve de titel van Verhelsts bundel ook een uitkijkpunt in de Amerikaanse woestijn Death Valley. Death Valley is een van de heetste delen van de aarde, dus je zou kunnen zeggen dat Verhelst een kijkje neemt in het extreme, het helse, het verlorene. Maar het is niet alleen maar hellevuur en verdoemenis in ‘Zabriskie’. Het is ook een sprookjesachtige ode aan hoop, kunst, aan beelden, aan de poëzie. Goed, we gaan ten onder, maar zelfs dàt kan op een bepaalde manier ontzagwekkend mooi zijn.

De bundel is het laatste deel van een dystopische trilogie, die begon met ’Zon’(2019) en (2021) ‘Beginnen en opnieuw beginnen’. Zo hartverscheurend mooi kan dat zijn, luidt het oordeel van de jury die hem De Grote Poëzieprijs toekende. Sinds zijn debuut met de dichtbundel ‘Obsidiaan’ in 1987 ontving Verhelst voor zijn werk ook veel andere prijzen, waaronder De Gouden Uil, de Vlaamse Cultuurprijs en de F. Bordewijk-prijs.

Deelnemers kunnen zich hieronder via een e-mail aanmelden. Ter voorbereiding op de bijeenkomst krijgen zij één week van tevoren een digitaal dossier toegestuurd.